Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εργασιακά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εργασιακά. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

25 Απριλίου, 2019

Ο ΓΟΛΓΟΘΑΣ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΠΟΥ ΜΑΣ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΟΙ ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΦΑΡΙΣΑΙΟΙ...



Το  Viva La Revolucion Αποκαλύπτει: ..τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.


-ΕΚΘΕΣΗ ΠΕΠΡΑΓΜΕΝΩΝ ΤΟΥ ΣΕΠΕ ΓΙΑ ΤΟ 2017
Νέα αντεργατικά «ρεκόρ» σε «ευελιξία» και εργατικά «ατυχήματα»
Από κινητοποίηση εργαζομένων της Ναυπηγοεπισκευαστικής Ζώνης για τα αλλεπάλληλα εργατικά «ατυχήματα»

Κόντρα στη νέα προσπάθεια του ΣΥΡΙΖΑ να «αναστήσει» την απάτη περί του... «ταξικού προσήμου» και της «ενίσχυσης της θέσης των εργαζομένων» που έφερε τάχα η διακυβέρνησή του από το 2015, τα ίδια τα επίσημα στοιχεία των κρατικών φορέων έρχονται να επιβεβαιώσουν αυτό που βιώνουν οι ίδιοι οι εργαζόμενοι: Τη συνεχή ένταση της εκμετάλλευσης, τη διαρκή επιδείνωση της θέσης τους από την πολιτική που υπηρετεί τα κέρδη και την ανταγωνιστικότητα του κεφαλαίου.
Τα παραπάνω αποτυπώθηκαν ανάγλυφα ξανά πριν από λίγες μέρες, με τη δημοσιοποίηση της Εκθεσης Πεπραγμένων 2017 του Σώματος Επιθεώρησης Εργασίας (ΣΕΠΕ, υπάγεται στο υπουργείο Εργασίας, αρμόδιο για τον έλεγχο τήρησης των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία και των συνθηκών εργασίας). Σύμφωνα με τα στοιχεία της έκθεσης, το 2017 ήταν έτος «ρεκόρ» ως προς την αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων», των θέσεων μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης, της εργασίας ανηλίκων, ενώ μειώθηκαν κι άλλο οι έλεγχοι για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία.
Την ίδια ώρα, σε ό,τι αφορά το ίδιο το ΣΕΠΕ, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ συνεχίζει στον ίδιο αντεργατικό δρόμο με τους προκατόχους της: Το Σώμα εξακολουθεί να υποφέρει από μεγάλες ελλείψεις σε υλικοτεχνική υποδομή και προσωπικό. Η κυβέρνηση ενισχύει τον προσανατολισμό του, στους ελέγχους που ασκεί, στη «συμφιλίωση» μεταξύ εργοδότη και εργαζόμενου, μετατοπίζοντας, τελικά, την εργοδοτική ευθύνη στις πλάτες των εργαζομένων. Ξεζουμίζει τους ελάχιστους εργαζόμενους στο ΣΕΠΕ, μόνο και μόνο για να εμφανίσουν μια εικόνα ότι κάνουν ελέγχους για την τήρηση της εργατικής νομοθεσίας...
Ρεκόρ μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης
Σύμφωνα με τα στοιχεία του ΣΕΠΕ, το 2017 σημειώθηκε ξανά άνοδος της απασχόλησης (οι νέες προσλήψεις εμφανίζονται υπερδιπλάσιες των νέων προσλήψεων το 2009, στο ξέσπασμα της καπιταλιστικής κρίσης), η άνοδος αυτή ωστόσο συνοδεύεται από το τσάκισμα συνολικά των δικαιωμάτων των εργαζομένων, από την επικράτηση των «ευέλικτων» μορφών εργασίας, στο έδαφος της αντεργατικής νομοθεσίας της σημερινής και των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Ενδεικτικά είναι τα στοιχεία για τις νέες συμβάσεις απασχόλησης. Σύμφωνα με την Εκθεση, στο σύνολο των νέων συμβάσεων:
  • Το 2009 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 746.911 και αποτελούσαν το 79% των νέων συμβάσεων.
  • Το 2017 οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης ήταν 1.083.418 και αποτελούσαν μόλις το 45% των νέων συμβάσεων.
Ως προς τις νέες συμβάσεις μερικής και εκ περιτροπής απασχόλησης ισχύουν τα εξής:
  • Το 2009 ήταν 198.227 και αποτελούσαν το 21% των νέων συμβάσεων.
  • Το 2017 ήταν 1.316.980 (ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2009) και αποτελούσαν το 55% των νέων συμβάσεων!
Να σημειωθεί μάλιστα ότι οι συμβάσεις πλήρους απασχόλησης δεν αντιστοιχούν και σε θέσεις μόνιμης εργασίας. Αντιθέτως, η αύξηση των αριθμού των νέων συμβάσεων (κάθε μορφής) είναι ένας ακόμα δείκτης που δείχνει τη μεγάλη ανακύκλωση του εργατικού δυναμικού, το διαρκές πέρασμα από την εργασία στην ανεργία. Υπενθυμίζεται ότι σύμφωνα με τα στοιχεία του συστήματος «Εργάνη», σε κάθε 100 προσλήψεις αντιστοιχούν περίπου 95 απολύσεις.
Εξίσου σημαντικό είναι το στοιχείο των μετατροπών συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής, που το 2017 έφθασαν τις 59.605.
Τα περισσότερα εργατικά «ατυχήματα» από το 2000
Το 2017 καταγράφονται 7.357 εργατικά «ατυχήματα», ο μεγαλύτερος αριθμός από το 2000, πρώτο χρόνο λειτουργίας του ΣΕΠΕ.
Να σημειωθεί μάλιστα ότι από το 2012 μέχρι το 2017 υπάρχει συνεχής αύξηση των εργατικών «ατυχημάτων».
Αντίστοιχα, σε ό,τι αφορά τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σημειώνεται συνεχής αύξησή τους από το 2014 και μετά, ενώ τα 76 θανατηφόρα που καταγράφονται το 2017 είναι ο μεγαλύτερος αριθμός νεκρών εργατών από το 2011.
Επιχειρώντας να κουκουλώσει τα παραπάνω, η κυβέρνηση καταφεύγει σε μία ακόμα αθλιότητα: Στην Εκθεση Πεπραγμένων διαχωρίζει με επιμονή τα θανατηφόρα εργατικά «ατυχήματα» σε παθολογικά και μη, υπονοώντας προφανώς ότι ορισμένα από αυτά δεν έχουν άμεση σχέση με το χώρο εργασίας.
Ωστόσο, ακόμα και οι θάνατοι εργατών που οφείλονται σε παθολογικά αίτια τις περισσότερες φορές έχουν άμεση σχέση με τις άθλιες συνθήκες εργασίας και ζωής, με το τεράστιο άγχος και την ανασφάλεια που γεννούν οι ελαστικές σχέσεις εργασίας, ο οποίες όπως είδαμε αυξάνονται συνεχώς, με το κυνήγι για το μεροκάματο, τη συνεχή μετάβαση μεταξύ εργασίας και ανεργίας, τους μισθούς - ψίχουλα, την εντατικοποίηση της εργασίας, την ουσιαστική ανυπαρξία Πρόληψης κ.ο.κ.
Η αθλιότητα αυτή της κυβέρνησης εκφράζεται με το συμπέρασμα στην Εκθεση Πεπραγμένων: «Η αύξηση αυτή, της τάξης του 24% εντός της διετίας (σ.σ. 2015 - 2017), δεν αντανακλάται στην αντίστοιχη πορεία των θανατηφόρων εργατικών ατυχημάτων, η οποία εμφανίζει στασιμότητα. Συγκεκριμένα, τα θανατηφόρα ατυχήματα μη παθολογικής αιτιολογίας ανήλθαν σε 34, έναντι 33 και 34 που συνέβησαν κατά τα έτη 2016 και 2015 αντίστοιχα»! Και παρακάτω: «Η μεταβολή όμως (σ.σ. των θανατηφόρων) κατά την τριετία οφείλεται στην αύξηση των δηλωθέντων ατυχημάτων παθολογικής αιτιολογίας και όχι των υπολοίπων, όπως έχει αναφερθεί και παραπάνω».
«Ρεκόρ» και στην εργασία ανηλίκων
Μια ακόμα θλιβερή «πρωτιά» προσθέτει το γεγονός ότι το 2017 θεωρήθηκαν 7.647 βιβλιάρια ανηλίκων (άνω των 15 ετών), έναντι 2.780 θεωρήσεων το 2005 και 562 θεωρήσεων το 2012!
Από το σύνολο των ανηλίκων, τα 4.028 είναι αγόρια και τα 3.619 κορίτσια.
Το 2005 είχαν γίνει 5 μηνύσεις και είχαν επιβληθεί 29 πρόστιμα για παράνομη απασχόληση ανηλίκων, το 2012 έγιναν 4 μηνύσεις και επιβλήθηκαν 16 πρόστιμα. Το 2017 δεν έγινε καμία μήνυση, ενώ επιβλήθηκαν 12 πρόστιμα...
Ελεγχοι - «βιτρίνα» και ελάχιστο προσωπικό
Οσο για τους ελέγχους για την τήρηση των μέτρων για την Υγεία και την Ασφάλεια στην Εργασία (ΥΑΕ), το 2017 σημειώθηκε ξανά μείωσή τους, καταγράφοντας νέο αρνητικό ρεκόρ.
Μάλιστα, από το 2013 και μετά υπάρχει συνεχής μείωση των ελέγχων και επανελέγχων, φθάνοντας τους 21.423 το 2017, ο μικρότερος αριθμός από το 2001.
Από την άλλη, καταγράφεται αύξηση στους ελέγχους που αφορούν τις εργασιακές σχέσεις, χωρίς όμως αυτή να ανταποκρίνεται στην αύξηση της απασχόλησης και στην ένταση της εργοδοτικής ασυδοσίας. Το 2017 έγιναν 30.492 έλεγχοι και επανέλεγχοι, περισσότεροι από τα έτη 2015 και 2016 αλλά λιγότεροι από τα προηγούμενα.
Σε κάθε περίπτωση, ο αριθμός των ελέγχων τόσο για τα μέτρα ΥΑΕ όσο και για τις εργασιακές σχέσεις είναι σταγόνα στον ωκεανό.
Χαρακτηριστικά, το 2017 το ΣΕΠΕ πραγματοποίησε μόλις 14.000 ελέγχους για ΥΑΕ (δεν περιλαμβάνονται οι επανέλεγχοι και οι έλεγχοι που προκαλούνται από καταγγελίες και εργατικά «ατυχήματα»). 
Με δεδομένο ότι ο αριθμός των καταγεγραμμένων επιχειρήσεων είναι 236.500, απαιτούνται 17 χρόνια για να γίνουν έλεγχοι σε όλες τις επιχειρήσεις!
 Για τις εργασιακές σχέσεις πραγματοποιήθηκαν 30.000 έλεγχοι, που σημαίνει ότι για να ελεγχθούν όλες οι επιχειρήσεις απαιτούνται 8 χρόνια!
Την ίδια στιγμή, ο αριθμός του προσωπικού που στελεχώνει τις Επιθεωρήσεις Εργασίας συνεχίζει να είναι εξαιρετικά μικρός. Το 2017 υπηρετούσαν μόλις 373 επιθεωρητές Εργασιακών Σχέσεων και 245 επιθεωρητές για την ΥΑΕ!
Οργανο ταξικής «συμφιλίωσης»
Παραποιώντας την πραγματικότητα αυτή, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ επιχειρεί να ταυτίσει τον προσανατολισμό του ΣΕΠΕ με τους εργαζόμενους σε αυτό.
Στη συνέχεια αποθεώνει την ταξική συνεργασία, δείχνοντας ποιος είναι ο πραγματικός ρόλος του ΣΕΠΕ: «Είναι σαφές ότι ο αγώνας και η αγωνία των Επιθεωρητών Εργασιακών Σχέσεων (σ.σ. το σωστό θα ήταν: Η αγωνία της κυβέρνησης) συμβαδίζουν με τον αγώνα και την αγωνία των επιχειρήσεων, που προσπαθούν να κρατηθούν στην αγορά και φυσικά των εργαζομένων που αισθάνονται ανασφάλεια ως προς την εργασιακή τους σχέση και τα δικαιώματά τους. Η Επιθεώρηση Εργασίας φιλοδοξεί - και προς αυτό το στόχο εργάζεται αδιάκοπα - να αποτελέσει εκείνη τη σταθερά που θα εξισορροπεί τις καταστάσεις σε έναν μεταβαλλόμενο εργασιακό χάρτη, δρώντας προληπτικά και προστατευτικά προς όφελος των εργαζομένων και της υγιούς αγοράς εργασίας».
Αυτό είναι λοιπόν το ζητούμενο της κυβέρνησης, να συμφιλιωθεί ο εργαζόμενος με τον εκμεταλλευτή του, στον οποίο το αστικό κράτος δίνει όλα τα εργαλεία για να εντείνει την εκμετάλλευση...

15 Αυγούστου, 2018

Η «Επιστροφή στην Κανονικότητα» της Γαλέρας -Αποκάλυψη "Ρ" από Επεξεργασία Στοιχείων ΕΦΚΑ - ΕΡΓΑΝΗ:


ΑΠΟΚΑΛΥΠΤΙΚΟ ΔΗΜΟΣΙΕΥΜΑ ΤΟΥ «ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗ»

Μισθοί - σμπαράλια και «ευελιξία» τσακίζουν τους εργαζόμενους


Μια αποκαλυπτική επεξεργασία στοιχείων από τον ΕΦΚΑ και το σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» για τις συνέπειες των αντεργατικών νόμων που ψηφίστηκαν τα προηγούμενα χρόνια και τους οποίους διατηρεί και επεκτείνει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ, δημοσιεύει στο φύλλο της Τετάρτης 15 Αυγούστου ο «Ριζοσπάστης»
Στο 1ο της θέμα η εφημερίδα γράφει: 
Η «επιστροφή στην κανονικότητα», που υπόσχεται η κυβέρνηση, σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη εκμετάλλευση για τους εργαζόμενους, με διατήρηση όλων των αντεργατικών - αντιλαϊκών νόμων μετά το «τέλος των μνημονίων».
  • Με τους νόμους των προηγούμενων και της σημερινής κυβέρνησης, η μερική απασχόληση έχει αυξηθεί κατά 120% το διάστημα 2012 - 2017, ενώ 6 στις 10 νέες θέσεις εργασίας αφορούν «ευέλικτες» μορφές απασχόλησης, που σημαίνει μισθοί πείνας και εργασιακή ανασφάλεια για την πλειοψηφία των εργαζομένων.
  • Την ίδια περίοδο, ο μέσος μισθός στις θέσεις πλήρους απασχόλησης μειώθηκε κατά 18,8% και τις θέσεις μερικής απασχόλησης κατά 35%.
  • Κανέναν από τους νόμους που συντέλεσαν στη διαμόρφωση αυτής της ζούγκλας στην αγορά εργασίας δεν πρόκειται να καταργήσει η κυβέρνηση στη «μεταμνημονιακή» περίοδο, όπως η ίδια διαβεβαιώνει το κεφάλαιο και τους «εταίρους» της σε ΕΕ - ΔΝΤ. Αντίθετα, το αντεργατικό οπλοστάσιο θωρακίζεται και ενισχύεται, στο όνομα της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρηματικών ομίλων.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ και εδώ.

https://www.rizospastis.gr/story.do?id=9959844


29 Μαρτίου, 2018

ΗΡΘΕ ΤΟ ΠΑΣΧΑΤΙΚΟ -ΕΓΣΣΕ- ΑΠ' ΤΟΥΣ ΑΓΑΠΗΤΟΥΣ ΣΑΣ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΓΣΕΕ-ΣΕΒ:

---Έτοιμη η Γίδα--- 
*Καλή Όρεξη* 

Στα μουλωχτά, ΓΣΕΕ και μεγαλοεργοδοσία ανανέωσαν τη συμφωνία που διατηρεί τον άθλιο κατώτατο μισθό
ΠΛΕΙΟΨΗΦΙΑ ΓΣΕΕ - ΕΡΓΟΔΟΤΙΚΕΣ ΕΝΩΣΕΙΣ
Επικύρωσαν ξανά το αίσχος του κατώτερου μισθού των 586 και 511 ευρώ
Με βάση την ΠΥΣ 6/2012 που νομοθέτησε η προηγούμενη κυβέρνηση και διατήρησε όλα αυτά τα χρόνια η σημερινή
Στα μουλωχτά, πίσω από τις πλάτες των εργαζομένων, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ επικύρωσε για άλλη μια χρονιά το αίσχος του κατώτερου μισθού των 586 ευρώ μεικτά (για εργαζόμενους άνω των 25 ετών) και των 511 ευρώ (για τους εργαζόμενους κάτω των 25 ετών), υπογράφοντας ξανά μαζί με τις εργοδοτικές ενώσεις «Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας» με βάση τα όσα απαράδεκτα προβλέπει για τους μισθούς η ΠΥΣ 6/2012.

Η «νομιμοποίηση» του πετσοκομμένου κατώτατου μισθού κατά 22% και 32% σε σχέση με την ΕΓΣΣΕ του 2012, όπως αυτή νομοθετήθηκε κατ' εντολή του κεφαλαίου από τις προηγούμενες κυβερνήσεις και διατηρείται στο ακέραιο από τη σημερινή, αποτελεί πάγια πρακτική της πλειοψηφίας της ΓΣΕΕ, επιβεβαιώνοντας το ρόλο της απέναντι στους αγώνες των εργαζομένων για ανάκτηση των τεράστιων απωλειών τους. 
Ειδικά φέτος, όπως κατήγγειλε το ΠΑΜΕ μετά την πρόσφατη συνεδρίαση της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΓΣΕΕ, κατά την οποία η ηγεσία της ΓΣΕΕ πιάστηκε «με τη γίδα στην πλάτη», η στάση της αυτή αποτελεί μια ανοιχτή υπονόμευση των σημαντικών μαχών που δίνουν Ομοσπονδίες και Συνδικάτα σε μια σειρά κλάδων και χώρων διεκδικώντας Συλλογικές Συμβάσεις με αυξήσεις στους μισθούς.
Παράλληλα με τη νομιμοποίηση των αντεργατικών ανατροπών, η πλειοψηφία της διοίκησης της ΓΣΕΕ, μαζί με τις εργοδοτικές οργανώσεις δεσμεύτηκαν να αναλάβουν πρωτοβουλία για «να αναζωογονήσουν τον κοινωνικό διάλογο». Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται να συστήσουν κοινές τεχνικές ομάδες μελέτης για την προώθηση της σύστασης Επαγγελματικού Ταμείου Ασφάλισης, δηλαδή να προωθήσουν μια μορφή ιδιωτικής ασφάλισης που διακαώς επιδιώκει ο ΣΕΒ. Στην ίδια λογική, η ΓΣΕΕ συμφώνησε από κοινού με τους «εταίρους» να αναζητήσουν πόρους για τη «χρηματοδότηση της επαγγελματικής ενδοεπιχειρησιακής και διεπιχειρησιακής κατάρτισης των εργαζομένων», για λογαριασμό πάντα των επιχειρήσεων.
«Με το βλέμμα στο μέλλον»... της αντεργατικής επίθεσης
Τη νέα της υπογραφή κάτω από την πιο βάρβαρη νομοθεσία σε βάρος των εργαζομένων ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, για άλλη μια φορά επιχείρησε να την δικαιολογήσει επικαλούμενος «τη νομοθετική απαγόρευση για διαπραγμάτευση οιουδήποτε οικονομικού όρου», ενώ προκλητικά ισχυρίστηκε ότι «η ΓΣΕΕ στάθηκε γι' άλλη μια φορά στο ύψος της ευθύνης και του καθήκοντος που οι εργαζόμενοι της έχουν αναθέσει (...) Με την υπογραφή της στη νέα ΕΓΣΣΕ κράτησε ζωντανό το θεσμό, διασώζοντας προηγούμενες συλλογικές ρυθμίσεις και θεσμικά δικαιώματα των εργαζομένων».
Με μια κουβέντα, η πλειοψηφία κρύφτηκε πίσω από τα μνημόνια και τη «νομοθετική απαγόρευση», για να συγκαλύψει το ρόλο της στη διάδοση της ηττοπάθειας, του συμβιβασμού στις εργατικές συνειδήσεις.
Την πραγματική διάσταση της υπογραφής της ΕΓΣΣΕ έδωσε ο Θ. Φέσσας, πρόεδρος του ΣΕΒ, ο οποίος δήλωσε χαρακτηριστικά: «Με το βλέμμα στραμμένο στο μέλλον της εργασίας και της παραγωγής και σεβασμό στο θεσμικό μας ρόλο, υπογράψαμε την ΕΓΣΣΕ του 2018. Ο βαθύς και συνεχής κοινωνικός διάλογος μεταξύ επιχειρήσεων, εργαζομένων και κράτους καλλιεργεί το έδαφος για τις αναγκαίες συναινέσεις, σε όλες τις χώρες που ευημερούν και προοδεύουν. Αυτό είναι το στοίχημα και για τη χώρα μας που, από τον Αύγουστο του 2018, ελπίζουμε να επανέλθει στην ευρωπαϊκή κανονικότητα (...) Λάθη του παρελθόντος που έπληξαν την ανταγωνιστικότητα της χώρας πρέπει να αποφευχθούν». 
Με δυο λόγια, για τον ΣΕΒ, η συγκεκριμένη ΕΓΣΣΕ αποτελεί πρόκριμα για το μέλλον, ενώ «λάθη» που πρέπει να αποφευχθούν στην πραγματικότητα θεωρεί - όπως και η κυβέρνηση άλλωστε - τους μισθούς και τα εργατικά δικαιώματα που πετσοκόφτηκαν τα τελευταία χρόνια.
Ο πρόεδρος της ΕΣΕΕ, Β. Κορκίδης, ξεκαθάρισε πως «η διατήρηση της ΕΓΣΣΕ δεν σημαίνει αύξηση του κατώτατου μισθού εντός του 2018, ούτε επιβαρύνει με κάτι επιπλέον τον εργοδότη από αυτά που πληρώνει σήμερα»...

απόKonstantinos Mpourxas
***
ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟΝ ΟΜΙΛΟ ΟΤΕ
Κομμένες και ραμμένες στα μέτρα της εργοδοσίας
Καταγγελία από την ΕΣΚ ΟΤΕ
Τις πλειοψηφίες - (Δ)ΑΚΕ και ΣΥΝΕΝΑ (ΠΑΣΚΕ) - στην Ομοσπονδία Εργαζομένων ΟΤΕ (ΟΜΕ ΟΤΕ) και τη διοίκηση του σωματείου της «Cosmote» για την υπογραφή τους σε επιχειρησιακές Συλλογικές Συμβάσεις οι οποίες υπηρετούν τα συμφέροντα της εργοδοσίας, σε βάρος των αναγκών των εργαζομένων, καταγγέλλει με ανακοίνωσή της η ΕΣΚ ΟΤΕ.
Να σημειωθεί ότι η ΕΣΚ ζήτησε οι εν λόγω συμβάσεις να τεθούν στην κρίση των ίδιων των εργαζομένων, ώστε να αποφασίσουν συλλογικά, μέσα από Γενικές Συνελεύσεις.
 Η πρόταση απορρίφθηκε από τις πλειοψηφίες.
Η ΕΣΚ επισημαίνει ότι η ΣΣΕ που υπογράφηκε από την πλειοψηφία της ΟΜΕ, όπως και οι προηγούμενες ΣΣΕ, του 2012 και του 2015, «υλοποιεί τη στόχευση για διεύρυνση των διαχωρισμών, ουσιαστικό πάγωμα των μισθών, κατάργηση δικαιωμάτων, διαφοροποίηση στις όποιες εναπομείνασες παροχές, στρώσιμο του εδάφους για την όλο και μεγαλύτερη διασύνδεση μισθού - παραγωγικότητας».
Αναλύοντας τους όρους των εν λόγω ΣΣΕ, η ΕΣΚ σημειώνει μεταξύ άλλων: Αφήνουν εκτός περίπου 5.500 εργαζόμενους(2.000 από «Cosmote», «E-Value», «ΟΤΕplus» και «Γερμανός» και περίπου 3.500 «ενοικιαζόμενους» από τρίτες εταιρείες). Για όσους έχουν προσληφθεί μετά το 2015, είτε προβλέπεται μια πολύ μικρή αύξηση (2% για το 2018 και 3% για το 2019, που αφορά περίπου 1.000 εργαζόμενους), η οποία θα εξανεμιστεί από την επικείμενη αύξηση της φορολογίας, είτε δεν θα υπάρξει καμία αύξηση. Για τους εργαζόμενους που έχουν προσληφθεί πριν το 2015 παραμένει το 7ωρο και η μείωση από 11% γίνεται 10%. Αντίστοιχα, στην «Cosmote» η ονομαστική μείωση από 5% γίνεται 4% το 2018 και 3,5% το 2019. Η πραγματική μείωση θα είναι μεγαλύτερη, βέβαια, λόγω της αύξησης της φορολογίας.
Τα κουπόνια σίτισης θα είναι ύψους 240 ευρώ για όσους προσλήφθηκαν μετά το 2015, ενώ για όσους έχουν μεικτές αποδοχές λιγότερες των 1.300 ευρώ το μήνα θα είναι ύψους 260 ευρώ επιπλέον. Για τα κουπόνια αυτά η εργοδοσία όχι μόνο δεν πληρώνει ασφαλιστικές εισφορές αλλά φοροαπαλλάσσεται, αφού, με βάση το νόμο, κουπόνια μέχρι 6 ευρώ τη μέρα ανά εργαζόμενο φοροεκπίπτουν...
Σε ό,τι αφορά τον ισχυρισμό της εργοδοσίας και της συνδικαλιστικής πλειοψηφίας ότι η ΣΣΕ τάχα διασφαλίζει τις θέσεις εργασίας, η ΕΣΚ επισημαίνει: «Οπως αναφέρεται και σε αυτήν τη Σύμβαση, απαγορεύεται στη διοίκηση του ΟΤΕ να κάνει απολύσεις και να επιβάλει εκ περιτροπής εργασία για οικονομοτεχνικούς λόγους. Αρα, δεν απαγορεύεται στον ΟΤΕ να κάνει απολύσεις μέσω του άρθρου 13, του πειθαρχικού ή λόγω αξιολόγησης, όπως έχει ήδη γίνει πολλές φορές την περασμένη τριετία».
Η ΕΣΚ καταλήγει αναφέροντας πως παρά την υπογραφή των ΣΣΕ, «ήδη κάποιες Τοπικές Διοικούσες της ΠΕΤ - ΟΤΕ (Δωδεκανήσων, Κυκλάδων, Ρεθύμνου) έχουν πάρει συλλογικές αποφάσεις (...) με τις οποίες καταγγέλλουν τη Σύμβαση και το πώς αυτή υπογράφηκε. 
Καλούμε σε λήψη αποφάσεων μέσα από μαζικές διαδικασίες σε κάθε χώρο δουλειάς, ώστε να ακουστεί η φωνή των εργαζομένων.Από την πλευρά μας θα συνεχίσουμε την προσπάθεια και τον αγώνα για μία ενιαία ΣΣΕ για όλους τους εργαζόμενους του ομίλου ΟΤΕ, γιατί αποτελεί δίκαιο, αναγκαίο και καθολικό αίτημα των εργαζομένων».

30 Ιουλίου, 2016

Τα "βαρίδια"- πρωτοτυπίες της Χώρας που θέλει ο ΣΕΒ να καταργηθούν

Με διπλό στόχο, να κατοχυρώσει τις βαθιές ανατροπές στις εργασιακές σχέσεις που επιβλήθηκαν τα προηγούμενα χρόνια και ιδιαίτερα μετά το 2012 σε βάρος της εργατικής τάξης της χώρας μας 
και να στρώσει το έδαφος για την κλιμάκωσή τους με νέα μέτρα, ως αποτέλεσμα της περίφημης διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης με το κουαρτέτο το Σεπτέμβρη, ο ΣΕΒ κλιμακώνει τις παρεμβάσεις του. 

Ετσι, με το νέο Εβδομαδιαίο Δελτίο του, επανέρχεται στο ζήτημα των Εργασιακών και προκλητικά επιτίθεται κατά των εργαζομένων, στους οποίους χρεώνει την καπιταλιστική κρίση, τη χρεοκοπία επιχειρήσεων και την απώλεια των θέσεων εργασίας, αναδεικνύοντας ως αιτία της «χαμηλής παραγωγικότητας» τη δήθεν «υπερπροστασία» των εργαζομένων.

Ο ΣΕΒ, αφού διαπιστώνει ευχαριστημένος τη «βελτίωση της ευελιξίας στην αγορά εργασίας», 
δηλαδή, τη ζούγκλα που μπόρεσαν οι καπιταλιστές να επιβάλουν σε βάρος των μισθωτών 
 κάνει λόγο «για μία τεράστια προσπάθεια εξισορρόπησης», έτσι χαρακτηρίζει τη λαίλαπα των ανατροπών, παρουσιάζει τη νέα ατζέντα ανατροπών που αξιώνει σημειώνοντας: 
«Η χώρα μας συνεχίζει να διατηρεί κάποιες πρωτοτυπίες σε σχέση με την Ευρώπη, σε θέματα όπως η μονομερής προσφυγή στην υποχρεωτική διαιτησία, τα προνόμια των συνδικαλιστών ή η διοικητική έγκριση για ομαδικές απολύσεις». 

Γίνεται λοιπόν φανερό πως παρά τις άοκνες προσπάθειες της συγκυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ να χρεώνει τα σχέδια των νέων ανατροπών αποκλειστικά στο ΔΝΤ, υπάρχουν στο εσωτερικό της χώρας μας «βασιλικότεροι του βασιλέως». 

Μάλιστα, ο ΣΕΒ αναλαμβάνει να εξηγήσει πως η «επέκταση της ευελιξίας» όχι μόνο πρέπει να γίνει αλλά θα είναι και ευεργετική για τους εργαζόμενους. 
Γράφει χαρακτηριστικά: «Η ευελιξία στην αγορά εργασίας πρέπει να επεκταθεί καθώς, επίσης νομοτελειακά (σ.σ. να που ο ΣΕΒ ανακάλυψε και τις νομοτέλειες, μόνο τη νομοτέλεια της καπιταλιστικής κρίσης δεν μπόρεσε να ανακαλύψει ακόμα), όταν αρχίσει η οικονομία να ανακάμπτει και η ζήτηση για εργασία να αυξάνει, ο ανταγωνισμός των επιχειρήσεων θα οδηγήσει σε προσλήψεις και σε υψηλότερες αμοιβές». 

Με μια κουβέντα ο ΣΕΒ προτρέπει τους εργάτες να αποδεχτούν μια ακόμα πιο άγρια ζούγκλα στην αγορά εργασίας ώστε μετά εξαιτίας του ανταγωνισμού να βγούνε στο ξέφωτο... Να περάσουν, δηλαδή, από το «καθαρτήριο» για να φτάσουν στον καπιταλιστικό παράδεισο..!
Τώρα, βέβαια, αν αυτός ο ανταγωνισμός που εξυμνεί ο ΣΕΒ περιλαμβάνει και νέα λουκέτα σε επιχειρήσεις που δεν θα τον αντέξουν, δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα. 
Ισα ίσα που αυτή η διαδικασία νέων χρεοκοπιών πρέπει να επιταχυνθεί. 

Ετσι, κατά τον ΣΕΒ, 
«πρέπει να σταματήσουμε να εμποδίζουμε την προσαρμογή μόνο και μόνο για να διατηρούνται στη ζωή χωρίς μέλλον και προοπτική, με τρόπο όμως που πνίγει και τις υγιείς, οι οποίες αιμοδοτούν όλη την οικονομία. Μακροπρόθεσμα, η προσαρμογή θα γίνει νομοτελειακά διότι δεν υπάρχουν πόροι διαθέσιμοι για να συμβεί κάτι άλλο».
Επί της ουσίας ο ΣΕΒ τάσσεται όχι γενικά υπέρ των επιχειρήσεων, αλλά των μεγάλων και ισχυρών καπιταλιστικών ομίλων, ρίχνοντας το ανάθεμα σε όσες (κατά βάση μικρομεσαίες) «δεν έχουν μέλλον και προοπτική» 
και εκεί ζητάει από το αστικό κράτος να συγκεντρώσει το ενδιαφέρον του και τις αντίστοιχες χρηματοδοτήσεις. 
Ζητάει δηλαδή μέτρα που θα επιταχύνουν τη διαδικασία συγκέντρωσης του κεφαλαίου σε λιγότερα χέρια.

Επιμένοντας στο ζήτημα των Εργασιακών ενόψει και της διαπραγμάτευσης με τους «θεσμούς» το Σεπτέμβρη, ο ΣΕΒ προειδοποιεί και κινδυνολογεί πως 
«μια παλινδρόμηση στο καθεστώς των εργασιακών σχέσεων που ίσχυαν μέχρι τότε (σ.σ. 2009) δεν είναι σε καμία περίπτωση το ζητούμενο για την οικονομία, τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις το 2016. 
Αν θέλουμε να οικοδομήσουμε ένα νέο πλαίσιο εργασιακών σχέσεων, οδηγός μας πρέπει να είναι το μέλλον μιας διεθνώς ανταγωνιστικής οικονομίας και όχι το παρελθόν μιας κρατικοδίαιτης και αντιπαραγωγικής κοινωνίας»! 
Πάει πολύ όμως οι καπιταλιστές των τεράστιων κρατικών χρηματοδοτήσεων, φοροαπαλλαγών, των τόσων προνομίων και διευκολύνσεων να κατηγορούν την κοινωνία 
-δηλαδή τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού μας- 
ως κρατικοδίαιτη και αντιπαραγωγική. 
Είναι προκλητικό η δράκα αυτή, 
που ζει από την εργασία των άλλων, 
αυτή που ιδιοποιείται άκοπα ολόκληρο τον κοινωνικό πλούτο, μόνο και μόνο επειδή έχει στην κατοχή της τα μέσα παραγωγής, να μιλάει για χαμηλή παραγωγικότητα.

14 Ιουλίου, 2016

ο Εκπρόσωπος των κεφαλαιοκρατών Δίνει οδηγίες Για Τις επόμενες μέρες


Πέμπτη 14/07/2016 - 20:27
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΟΥ Θ. ΦΕΣΣΑ ΣΤΟ ΑΠΕ

Προκλητικές αξιώσεις του ΣΕΒ για τα Εργασιακά





Τις προκλητικές αξιώσεις του Συνδέσμου Επιχειρήσεων και Βιομηχανιών (ΣΕΒ) για τα Εργασιακά προβάλει ο πρόεδρός του, Θεόδωρος Φέσσας, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό - Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων. 

Στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας των επιχειρήσεων, ζητά 
εμπόδια ή και κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας,
 ομαδικές απολύσεις, 
επιχειρησιακές συμβάσεις, 
διατήρηση των μισθών σε επίπεδα φτώχειας 
με εκφοβισμό των εργαζόμενων με τον εφιάλτη της ανεργίας και όχι επαναφορά της διαιτησίας γιατί «νοθεύει την ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων». 


-Προτεραιότητα το πλήγμα στις απεργίες

Ο πρόεδρος του ΣΕΒ θέτει την αλλαγή του συνδικαλιστικού νόμου ως προτεραιότητα για τα Εργασιακά της δεύτερης αξιολόγησης, λέγοντας συγκεκριμένα: 
«Οι ρυθμίσεις σχετικά με τις απεργίες και ο συνδικαλιστικός νόμος 
πάσχουν σε άλλα σημεία, 
που πρέπει να προταχθούν ως προτεραιότητες στην επικείμενη διαπραγμάτευση, 
όπως είναι η υπερβολική προστασία των συνδικαλιστών, οι συνδικαλιστικές άδειες και η καταβολή της αμοιβής τους από τον εργοδότη, καθώς και θέματα σχετιζόμενα με την αντιπροσωπευτικότητα. 
Αυτά είναι τα ζητήματα που πρέπει να επιλυθούν κατά προτεραιότητα». 

Με σαφή τρόπο ο Θ. Φέσσας ζητά να περιοριστεί έως και να καταργηθεί το δικαίωμα της απεργίας στο όνομα της αντιπροσωπευτικότητας στη λήψη μιας απόφασης για απεργία, ενώ για το «λοκ αουτ» αναφέρει πως «οπωσδήποτε, είναι ένας τρόπος άμυνας απέναντι σε καταχρηστικές απεργίες, αλλά δεν είναι η λύση».


-Ομαδικές απολύσεις όπως σε όλη την ΕΕ
Για τις ομαδικές απολύσεις ζητά να καταργηθεί η απαιτούμενη έγκριση τους από τον υπουργό Εργασίας, καθώς όπως αναφέρει 
«η ευρωπαϊκή Οδηγία για τις ομαδικές απολύσεις εφαρμόστηκε στη χώρα μας με την ελληνική πατέντα να παρεμβάλλεται το υπουργείο Εργασίας, το οποίο εγκρίνει ή όχι αυτές τις αποφάσεις. 
Κάτι τέτοιο δεν ισχύει στην Ευρώπη» 
και προσθέτει: 
«Συνεπώς, επί της αρχής καλό είναι να υιοθετηθούν οι ευρωπαϊκές Οδηγίες ως έχουν και να εστιάσουμε την προσοχή μας στις μεταρρυθμίσεις εκείνες που θα προσελκύσουν σοβαρές επενδύσεις, οι οποίες με τη σειρά τους θα δημιουργήσουν καλές θέσεις εργασίας». 

Η τοποθέτηση του προέδρους του ΣΕΒ είναι μια ακόμα απόδειξη ότι οι «βέλτιστες πρακτικές» της ΕΕ, που επικαλείται η κυβέρνηση, διευκολύνουν ακόμα περισσότερο τις μαζικές απολύσεις.

-«Οι χαμηλοί μισθοί βοήθησαν τις επιχειρήσεις»

Οι μισθοί πείνας πρέπει να διατηρηθούν κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ υπό το φόβο της ανεργίας. 
Δήλωσε πως
«τα 586 ευρώ δεν αρκούν για την επιβίωση μίας οικογένειας. Παρόλα αυτά, για το ένα εκατομμύριο ανέργους, ασφαλώς, θα ήταν καλύτερο να έχουν μία χαμηλή αμοιβή, αντί να ζουν έναν παρατεταμένο εφιάλτη». 
Προσθέτει ότι
 «οι μέχρι σήμερα αλλαγές στα Εργασιακά είχαν σαν αποτέλεσμα τη μείωση μισθών, γεγονός αναπόφευκτο όταν το ΑΕΠ βυθίζεται τόσο πολύ και απότομα»
 και πως 
«οι χαμηλοί μισθοί βοήθησαν πολλές επιχειρήσεις που κινδύνευαν, να επιζήσουν».

Κατά τον πρόεδρο του ΣΕΒ το ζητούμενο πλέον δεν είναι οι μισθοί που ήδη έχουν μειωθεί δραματικά, αλλά οι επενδύσεις λόγων και των χαμηλών μισθών, λέγοντας 
«λέμε όχι στη συμπίεση μισθών και υποστηρίζουμε επενδύσεις που παράγουν προϊόντα και υπηρεσίες διεθνώς ανταγωνιστικά, που δίνουν δουλειές και αιμοδοτούν τα δημόσια έσοδα».



-Όχι σε διαιτησία και Κλαδικές Συμβάσεις Εργασίας

Για την Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας δηλώνει πως 
«όσο η χώρα μας βρίσκεται σε πρόγραμμα, είναι πιθανόν να μην είναι εφικτή η επαναφορά της ΕΓΣΣΕ»
 και τάσσεται υπέρ των επιχειρηματικών συμβάσεων που επέφεραν μειώσεις μισθών, λέγοντας ότι 
«η πρόταση του ΣΕΒ είναι να υπερισχύουν οι συλλογικές συμβάσεις στο επίπεδο της επιχείρησης». 
Τάσσεται κατά της επαναφορά της διαιτησίας ισχυριζόμενος ότι 
«η ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων νοθεύεται δραστικά στην Ελλάδα από τη λειτουργία του συστήματος υποχρεωτικής διαιτησίας»
 και επικαλείται τη Διεθνή Οργάνωση Εργασία (ILO) που η κυβέρνηση εμφανίζει ως εγγυητή των εργασιακών, λέγοντας ότι 
«η Διεθνής Οργάνωση Εργασίας (ILO) κρίνει ότι η υποχρεωτική διαιτησία είναι αντίθετη προς τις διεθνείς συμβάσεις εργασίας. Τα αρμόδια όργανα του ILO έχουν κρίνει ότι η ελληνική υποχρεωτική διαιτησία είναι αντίθετη προς την ελευθερία των συλλογικών διαπραγματεύσεων».



-Σε 2-3 χρόνια νέα «μεταρρύθμιση» του Ασφαλιστικού

Σημειώνει ότι το Ασφαλιστικό πρέπει να αλλάξει και πάλι έτσι ώστε να προσαρμοσθεί στα νέα εργασιακά, μισθολογικά και οικονομικά δεδομένα. 
Αναφέρει πως 
«ασφαλιστική μεταρρύθμιση, που καλύπτει μόνο δημοσιονομικούς στόχους και δεν προσαρμόζεται στα δεδομένα του 21ου αιώνα, δεν είναι βιώσιμη». Αναφέρει πως «πρέπει να σταματήσουμε να βλέπουμε το ασφαλιστικό σύστημα σαν μηχανισμό αναδιανομής και να το δούμε σαν εργαλείο ανάπτυξης» και προσθέτει πως «αν δεν δούμε συνταρακτικές αλλαγές στην οικονομία, ίσως χρειαστεί και άλλη "μεταρρύθμιση" σε 2-3 χρόνια».

27 Ιουνίου, 2016

,,Οι αλλαγές που ετοιμάζουν στα Εργασιακά,,

ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ - ΚΟΥΑΡΤΕΤΟ
Διαμορφώνουν το αντεργατικό τοπίο στη «νέα εποχή» που ανοίγεται για το κεφάλαιο

Οι αλλαγές που ετοιμάζουν στα Εργασιακά, κατοχυρώνουν ένα μηχανισμό αυτόματης προσαρμογής μισθών και δικαιωμάτων στις ανάγκες των επιχειρήσεων

Η πρόσκληση που απηύθυνε την περασμένη Τρίτη ο Αλ. Τσίπρας από το βήμα της γενικής συνέλευσης του ΣΕΒ «στο σύνολο των κοινωνικών φορέων να συμμετάσχουν σε ένα γόνιμο και δημιουργικό διάλογο για τη βελτίωση και την αποκατάσταση των εργασιακών σχέσεων, την επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων, τη μετάβαση σε ένα νέο παραγωγικό μοντέλο, που δεν μπορεί παρά να βασίζεται στον αμοιβαίο σεβασμό του ρόλου των παραγωγικών φορέων», ούτε συμβολική είναι ούτε τυχαία.

Η παρέμβαση του πρωθυπουργού, σε συνδυασμό με τις γενικότερες εξελίξεις, ένα πράγμα επιβεβαιώνουν: 
Οτι οι εργαζόμενοι, παλιότεροι και νέοι, βρίσκονται μπροστά σε μια νέα επίθεση στα δικαιώματά τους, με την οποία κυβέρνηση και εργοδοσία θα επιχειρήσουν να κατοχυρώσουν τις ανατροπές που έγιναν έως τώρα, κυρίως στα χρόνια της καπιταλιστικής κρίσης και να τις επεκτείνουν, προκειμένου να κεφαλαιοποιήσουν τα οφέλη τους στην ανάκαμψη της οικονομίας.
Η χρονική συγκυρία δεν είναι, επίσης, τυχαία. 
Πέρα από το γεγονός ότι οι ανατροπές στα Εργασιακά προβλέπονται από το τρίτο μνημόνιο και συνιστούν προαπαιτούμενο της δεύτερης «αξιολόγησης», τα μέτρα που θα επιχειρήσει να νομοθετήσει η κυβέρνηση μονιμοποιούν και επεκτείνουν τις ανατροπές που έγιναν έως τώρα.
Στην πραγματικότητα, στόχος τους είναι να προσαρμόσουν το εργατικό δίκαιο στη μετά την κρίση εποχή, να ξεμπερδεύουν με ό,τι απέμεινε όρθιο από τη νομοθέτηση έκτακτων τάχα μέτρων στην περίοδο της κρίσης και να κατοχυρώσουν ένα μηχανισμό αυτόματης προσαρμογής των μισθών και των εργασιακών δικαιωμάτων στις ανάγκες του κεφαλαίου, που μεταβάλλονται ραγδαία, εννοείται σε βάρος των εργαζομένων και του λαού.
Για παράδειγμα, από 1/1/2017 προβλέπεται να μπει σε εφαρμογή ο νέος νόμος για τον καθορισμό του κατώτερου μισθού (άρθρο 103 του Ν. 4172/2013), ο οποίος έρχεται να αντικαταστήσει την ΠΥΣ 6/2012 (μετέπειτα συμπεριλήφθηκε στο νόμο για την έγκριση του μεσοπρόθεσμου 2013 - 2016), με την οποία έγινε η αναστολή της τελευταίας ΕΓΣΣΕ και για πρώτη φορά καθορίστηκε από το κράτος ο κατώτερος μισθός.
Τώρα η κυβέρνηση σηκώνει κουρνιαχτό με την αποκατάσταση δήθεν των συλλογικών διαπραγματεύσεων, όταν από το ίδιο το μνημόνιο προβλέπεται ότι στις αλλαγές που θα γίνουν στα Εργασιακά, «θα πρέπει να αποφευχθεί επιστροφή σε πολιτικές του παρελθόντος που δεν είναι συμβατές με τους στόχους της προώθησης μιας ανάπτυξης βιώσιμης και χωρίς αποκλεισμούς».

Οι «βέλτιστες πρακτικές» στον κατώτερο μισθό
Από αυτή τη σκοπιά, είναι πρόκληση τα όσα είπε ο Αλ. Τσίπρας στη γενική συνέλευση του ΣΕΒ, επικαλούμενος τις «αξίες της ΕΕ», οι οποίες «αντανακλώνται στη μεγάλη παράδοση των εργασιακών κεκτημένων και στην προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων», η υπεράσπιση των οποίων«περνάει μέσα από την ανάπτυξη και τη φυγή προς τα μπρος, τόσο για την Ελλάδα όσο και για την Ευρώπη».

Σύμφωνα με την αιτιολογική έκθεση του νόμου 4172/2013, με τον οποίο ορίζεται στο εξής ο κατώτερος μισθός, «στην ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική ο καθορισμός του νομοθετημένου κατώτατου μισθού γίνεται είτε με διάταξη νόμου ή με Υπουργική Απόφαση που εκδίδεται έπειτα από νομοθετική εξουσιοδότηση ή με απόφαση συλλογικού οργάνου της διοίκησης, που έχει συγκεκριμένη αρμοδιότητα για το σκοπό αυτό μέσω νόμου.
Σε όλες αυτές τις περιπτώσεις, προηγείται διαβούλευση μεταξύ της κυβέρνησης και εκπροσώπων των Κοινωνικών Εταίρων, η οποία, ναι μεν δεν είναι δεσμευτική για την κυβέρνηση, ασκεί όμως υψηλή πολιτική επιρροή στα σημεία για τα οποία οι Κοινωνικοί Εταίροι έχουν σύμφωνη άποψη.
Σε 20 από τις 27 χώρες της Ευρώπης, ο κατώτατος μισθός καθορίζεται από την κυβέρνηση έπειτα από διαβούλευση με τους Κοινωνικούς Εταίρους (ενδεικτικά Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Βουλγαρία, Ιρλανδία, Λιθουανία, Λουξεμβούργο, Ολλανδία, Πολωνία, Πορτογαλία, Ισπανία και Τσεχία). 
Με συλλογικές συμβάσεις μόνο, ο κατώτατος μισθός καθορίζεται στο Βέλγιο, την Εσθονία, τη Ρουμανία, τη Σλοβακία, τη Σλοβενία και την Ουγγαρία, καθώς και στην Ελλάδα μέχρι την ψήφιση του Ν.4093/2012 (σ.σ. Εγκριση Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2013 - 2016).
(...) Σε πολλές χώρες ορίζεται χαμηλότερος νομοθετημένος μισθός για νέους, όπως συμβαίνει στο Βέλγιο, στον Καναδά, στη Γαλλία, το Λουξεμβούργο, την Ολλανδία, την Πορτογαλία, την Ισπανία, το Ηνωμένο Βασίλειο κ.λπ. 
Ακολουθώντας την ευρωπαϊκή και διεθνή πρακτική, με το Ν.4093/2012 θεσπίστηκε ο νομοθετημένος κατώτατος μισθός και ημερομίσθιο, με αντίστοιχο περιορισμό της έκτασης εφαρμογής των μισθολογικών όρων της ΕΓΣΣΕ στους εργαζόμενους που απασχολούνται από επιχειρήσεις εκπροσωπούμενες από τις συμβαλλόμενες εργοδοτικές οργανώσεις».

Σ' αυτά συνίστανται επομένως «η μεγάλη παράδοση των εργασιακών κεκτημένων» της ΕΕ και «η προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων» από το ευρωενωσιακό κεφάλαιο, εν ολίγοις οι «βέλτιστες πρακτικές» που επικαλείται τώρα η κυβέρνηση για να νομοθετήσει στα Εργασιακά. Κι αυτές τις «πρακτικές» δεν τις ανακάλυψε βέβαια η ίδια, αλλά αποτέλεσαν τον «οδηγό» όλων των μέχρι τώρα αντεργατικών ανατροπών στην Ελλάδα και στις άλλες χώρες.
Η διαδικασία καθορισμού του κατώτερου μισθού
Τι προβλέπει ο νόμος 4172/2013, τον οποίο ο υπουργός Εργασίας δεσμεύεται να τον εφαρμόσει ...δυο χρόνια αργότερα
Διαμαρτυρία των ταξικών δυνάμεων έξω από το υπουργείο Εργασίας με αιχμή τον κατώτερο μισθό
Eurokinissi
Διαμαρτυρία των ταξικών δυνάμεων έξω από το υπουργείο Εργασίας με αιχμή τον κατώτερο μισθό
Την περασμένη βδομάδα, υπήρξε ένα γαϊτανάκι δηλώσεων για το πώς σκοπεύει η κυβέρνηση να ρυθμίσει το ζήτημα τουκατώτερου μισθού. 

Από τα λεγόμενα του υπουργού Εργασίας, προκύπτει ότι η «μάχη» που σκοπεύει να δώσει η κυβέρνηση στη διαπραγμάτευση με το κουαρτέτο, πίσω από τις φανφάρες περί «αποκατάστασης των συλλογικών διαπραγματεύσεων», είναι να αρχίσει η εφαρμογή του νόμου4172/2013 όχι από την 1/1/2017, όπως προβλέπεται έως τώρα, αλλά μετά τη λήξη του τρέχοντος προγράμματος, δηλαδή από το τέλος του 2018.

Οπως είπε ο Γ. Κατρούγκαλος, ενημερώνοντας την περασμένη Πέμπτη τους δημοσιογράφους, σε περίπτωση που από τη διαπραγμάτευση του Σεπτέμβρη δεν προκύψει επαναφορά των συλλογικών διαπραγματεύσεων για την ΕΓΣΣΕ, τότε θα εφαρμοστεί ο νόμος 4172/2013, αλλά από το τέλος του 2018. 
Με άλλα λόγια, από το 2012 μέχρι και το 2018, για μια ολόκληρη επταετία, ο κατώτερος μισθός θα παραμείνει καθηλωμένος στα 586 και 511 ευρώ μεικτά, κάτω ακόμα και από τα όρια της φτώχειας, ενώ παραμένει άγνωστο σε ποια επίπεδα θα διαμορφωθεί μετά την έναρξη της εφαρμογής του νόμου.

Ας δούμε, όμως, συνοπτικά τι προβλέπει ο νόμος 4172/2013 για τον κατώτερο μισθό. 
Κατά το Αρθρο 103, «έπειτα από διαβούλευση, που διεξάγεται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην παρούσα, ορίζεται ο νομοθετημένος κατώτατος μισθός και το νομοθετημένο κατώτατο ημερομίσθιο, για πλήρη απασχόληση, ήτοι μηνιαίος μισθός για εργασία 25 ημερών μηνιαίως και ημερομίσθιο για εργασία 8 ωρών ημερησίως, για τους υπαλλήλους και εργατοτεχνίτες όλης της χώρας, των οποίων η αμοιβή δεν ρυθμίζεται από συλλογική σύμβαση εργασίας».

Στο τέλος αυτής της πρώτης παραγράφου, προστέθηκε με τον νόμο 4254/2014 η φράση «και ως τέτοιος νοείται μια μοναδική αξία (ποσό) αναφοράς». 
Η προσθήκη αυτή δεν έγινε τυχαία. 
Στην πραγματικότητα, η ερμηνεία της οδηγεί σε κατώτερο μισθό απαλλαγμένο πλήρως από επιδόματα και τριετίες, το οποίο θα φέρει νέες δραματικές απώλειες για χιλιάδες εργαζόμενους, που σήμερα αμείβονται με τα κατώτερα όρια, προσαυξημένα με τις τριετίες, αλλά και με το επίδομα γάμου, το οποίο υποτίθεται ότι διασφαλίζεται από την ισχύουσα ΕΓΣΣΕ.

Γκολ από τα αποδυτήρια στους εργαζόμενους
Κατά τα άλλα, οι βασικότερες διατάξεις του ίδιου νόμου ορίζουν τα εξής:
-- «Το ύψος του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου ημερομισθίου θα πρέπει να καθορίζεται λαμβάνοντας υπόψη την κατάσταση της ελληνικής οικονομίας και τις προοπτικές της για ανάπτυξη από την άποψη της παραγωγικότητας, των τιμών, και της ανταγωνιστικότητας, της απασχόλησης, του ποσοστού της ανεργίας, των εισοδημάτων και μισθών».
Είναι σαφές το ασφυκτικό πλαίσιο στο οποίο θα καθορίζεται στο εξής ο κατώτερος μισθός. 
Το ίδιο πλαίσιο, συνεπικουρούμενο από έναν κατώτερο μισθό διαμορφωμένο στα σημερινά επίπεδα και ακόμα πιο κάτω, θα αποτελεί τον μπούσουλα των εργοδοτικών απαιτήσεων και στις κλαδικές συμβάσεις, όπως γίνεται και σήμερα.
-- «Για τον ορισμό του νομοθετημένου κατώτατου μισθού και νομοθετημένου κατώτατου ημερομισθίου διεξάγεται διαβούλευση μεταξύ των κοινωνικών εταίρων και της κυβέρνησης με την τεχνική και επιστημονική υποστήριξη, εξειδικευμένων επιστημονικών, ερευνητικών και συναφών φορέων και εμπειρογνωμόνων, σε θέματα οικονομίας και ιδίως οικονομίας της εργασίας, κοινωνικής πολιτικής καθώς και εργασιακών σχέσεων και το συντονισμό από επιτροπή, που ορίζεται στην παράγραφο 5 του παρόντος άρθρου.
(...) Η διαβούλευση συντονίζεται από τριμελή Επιτροπή αποτελούμενη από τον Πρόεδρο του ΟΜΕΔ, ως Πρόεδρο, ένα πρόσωπο κύρους ως εκπρόσωπο του Υπουργού Οικονομικών και ένα πρόσωπο κύρους ως εκπρόσωπο του Υπουργού Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας, με τη γραμματειακή υποστήριξη των υπηρεσιών του ΟΜΕΔ».
Και μόνο ο επιτελικός ρόλος, που αναγνωρίζεται στον ΟΜΕΔ, πρέπει να χτυπήσει καμπανάκι για τους εργαζόμενους, κρίνοντας από τις συμβάσεις που κατοχύρωσε ο Οργανισμός μόνο τους τελευταίους μήνες στην Παιδική Στέγη και στην ιδιωτική Υγεία.
-- Επιπλέον, στη «διαπραγμάτευση» θα παίρνονται υπόψη τα σχετικά πορίσματα φορέων όπως η Τράπεζα Ελλάδος, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία, ο Οργανισμός Απασχόλησης Εργατικού Δυναμικού (ΟΑΕΔ), το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ/ΑΔΕΔΥ (ΙΝΕ - ΓΣΕΕ), το Ινστιτούτο ΙΜΕ - ΓΣΕΒΕΕ, το Ινστιτούτο Βιομηχανικών και Οικονομικών Ερευνών (ΙΟΒΕ), το Ινστιτούτο του ΣΕΤΕ (ΙΝΣΕΤΕ), το Κέντρο Προγραμματισμού και Οικονομικών Ερευνών (ΚΕΠΕ), ο Οργανισμός Μεσολάβησης και Διαιτησίας (ΟΜΕΔ), που θα συντάσσουν έκθεση για την προσαρμογή του κατώτερου μισθού «στις επίκαιρες οικονομικές συνθήκες».

Πάνω σ' αυτήν την έκθεση, θα συζητάνε οι εκπρόσωποι των κοινωνικών εταίρων και στη συνέχεια, μέσα από μια δαιδαλώδη διαδικασία, θα συντάσσεται ένα Σχέδιο Πορίσματος Διαβούλευσης, που θα παραδίνεται στην Επιτροπή Συντονισμού της διαβούλευσης και από εκεί ολοκληρωμένο θα υποβάλλεται στον υπουργό Οικονομικών και τον υπουργό Εργασίας.
-- Μετά απ' όλα αυτά, «εντός του τελευταίου δεκαπενθημέρου του μηνός Ιουνίου κάθε έτους ο υπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας εισηγείται στο Υπουργικό Συμβούλιο, τον κατώτατο μισθό υπαλλήλων και το κατώτατο ημερομίσθιο των εργατοτεχνιτών, λαμβάνοντας υπόψη το Πόρισμα Διαβούλευσης, όπως αυτό υποβλήθηκε και συντάχθηκε κατά την ανωτέρω διαδικασία», και εκδίδει απόφαση «μετά από την σύμφωνη γνώμη του Υπουργικού Συμβουλίου».
«Μαγειρέματα» σε ομαδικές απολύσεις και συνδικαλιστικό νόμο
Αλλαγές σε βάρος των εργαζομένων ετοιμάζονται και στα άλλα δύο μέτωπα που κρατούν ανοιχτά κυβέρνηση και κουαρτέτο στο τραπέζι της διαβούλευσης, δηλαδή οι ομαδικές απολύσεις και οσυνδικαλιστικός νόμος. 
Πρόκειται για ζητήματα που έχουν απασχολήσει και στο παρελθόν τις διαπραγματεύσεις ανάμεσα στην προηγούμενη κυβέρνηση και τους «εταίρους» της.
Ειδικά για τις ομαδικές απολύσεις, ομολογείται πλέον ανοιχτά ότι η διαβούλευση αφορά την αύξηση ή και την κατάργηση των ορίων που προβλέπει σήμερα ο νόμος για τους εργαζόμενους που μπορεί να απολύει μια επιχείρηση κάθε μήνα, ανάλογα με τον αριθμό του προσωπικού που απασχολεί. 
Με τον τρόπο αυτό, ανοίγει επί της ουσίας ο δρόμος για την πλήρη απελευθέρωση των ομαδικών απολύσεων, η οποία σε καμιά περίπτωση δεν εμποδίζεται από τη «διοικητική έγκριση» του υπουργού, που ακόμα ισχύει τυπικά, αλλά με βεβαιότητα θα καταργηθεί.

Σε ό,τι αφορά τέλος το συνδικαλιστικό νόμο, η κυβέρνηση φαίνεται να επικεντρώνει στη θέσπιση νέων εμποδίων για την κήρυξη απεργίας από τα συνδικάτα, με πρόσχημα τη «μεγαλύτερη δημοκρατία» στη λήψη των αποφάσεων. 
Συγκεκριμένα, πιάνοντας το νήμα από εκεί που το άφησε η προηγούμενη συγκυβέρνηση, μελετάει να νομοθετήσει ότι για να παρθεί απόφαση για απεργία σε μια επιχείρηση, θα πρέπει να την εγκρίνει το 50+1% των εργαζομένων σε αυτή και όχι η πλειοψηφία των παρόντων στη γενική συνέλευση, όπως γινόταν έως τώρα.
Μελετάει, επίσης, να βάλει ζήτημα χρηματοδότησης των συνδικαλιστικών οργανώσεων, θεωρώντας δικά της λεφτά τις εισφορές που δίνουν οι εργαζόμενοι στην Εργατική Εστία, από την οποία χρηματοδοτούνται τα συνδικάτα. 
Πρόκειται για πρόκληση, που στόχο έχει να συκοφαντήσει τη συνδικαλιστική δράση, αξιοποιώντας και τα φαινόμενα εκφυλισμού που υπάρχουν με ευθύνη του εργοδοτικού - κυβερνητικού συνδικαλισμού, τον οποίο πάντως ενισχύει και δεν αποδυναμώνει με τα σενάρια που διακινεί για τη χρηματοδότηση των συνδικαλιστικών οργανώσεων.
ΠΑΜΕ
Το πλαίσιο πάλης στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων
Τη Δευτέρα 6 Ιούνη, το ΠΑΜΕ οργάνωσε μια πλατιά συνδικαλιστική σύσκεψη, με θέμα τις εξελίξεις στο μέτωπο των Συλλογικών Συμβάσεων, την αποτελεσματικότερη οργάνωση και το συντονισμό της πάλης. 
Τα συμπεράσματα και το πλαίσιο πάλης που καθορίστηκε στη σύσκεψη αποκτούν ξεχωριστή σημασία για τα σωματεία και τους εργαζόμενους κάτω από το φως των εξελίξεων.
Θυμίζουμε ότι στο πλαίσιο πάλης που παρουσιάστηκε εισηγητικά στην Ημερίδα, σημειώνονταν τα εξής: «Με κριτήριο τις ανάγκες των εργατικών και λαϊκών οικογενειών για μια αξιοπρεπή ζωή, είχαμε παλιότερα υπολογίσει ως ελάχιστη βάση τα 1.400 ευρώ. Εχει αξία αυτή η υπογράμμιση, γιατί δείχνει το πλήγμα που έχει δεχτεί σήμερα το εργατικό εισόδημα, αλλά και την προοπτική που έχουμε καθήκον να χαράξουμε στις διεκδικήσεις μας.
Πρώτο και βασικό μέτωπο είναι η αποκατάσταση των κατώτερων μισθών και μεροκάματων. 
Με βάση τα σημερινά δεδομένα, στη γραμμή της κάλυψης των απωλειών, απαιτούμε και παλεύουμε για κατώτατο μισθό στα 751 ευρώ για όλους, μέσα από Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση, ως αφετηρία. Να καταργηθεί η διάκριση για τους νέους.
Το αίτημα αυτό χρειάζεται να γίνει καθολικό, όλης της εργατικής τάξης, όλων των κλάδων, όλων των Σωματείων.
Η πάλη για την κατάκτησή του είναι κριτήριο για τη στάση κάθε συνδικάτου και συνδικαλιστικής παράταξης, αν είναι με το μέρος των εργατών ή της εργοδοσίας.
Δεύτερο μέτωπο είναι η κατάργηση όλου του αντεργατικού πλαισίου για τις ΣΣΕ. 
Είναι βασική διεκδίκηση απέναντι στην κυβέρνηση, αλλά και την εργοδοσία. 
Η πάλη αυτή θα συνδυάζεται με τη διεκδίκηση αυξήσεων στους κλαδικούς μισθούς. 
Κάθε κλάδος εδώ είναι ανάγκη να επεξεργαστεί συγκεκριμένο πλαίσιο, να υπολογίσει τις απώλειες που είχε από το 2009 και να προσδιορίσει τις διεκδικήσεις του.

Ενιαίο καθήκον είναι η αποκατάσταση του νομικού πλαισίου των ΣΣΕ, όπως: Καθολική ισχύς και υποχρεωτικότητα των ΣΣΕ, που δεσμεύει όλες τις επιχειρήσεις, ανεξάρτητα αν είναι μέλη ή όχι σε εργοδοτικές οργανώσεις, καθολική ισχύς της ευνοϊκότερης σύμβασης που υπάρχει στον κλάδο, με κατάργηση της δυνατότητας να υπογράφονται επιχειρησιακές με μικρότερους μισθούς και εργασιακούς όρους από αυτές που προβλέπει η κλαδική Σύμβαση, εφαρμογή της μετενέργειας της ΣΣΕ μέχρι την υπογραφή νέας ΣΣΕ και κατάργηση του νόμου που αφορά τον ΟΜΕΔ και τις Ενώσεις Προσώπων.
Επιπλέον, διεκδικούμε:
  • Επαναφορά όλων των οικογενειακών, κλαδικών και άλλων επιδομάτων.
  • Υπολογισμό της αμοιβής της υπερωριακής απασχόλησης (που πρέπει να δικαιολογείται και να περιορίζεται η πραγματοποίησή της με πολύ αυστηρές προϋποθέσεις και σε εξαιρετικές περιπτώσεις, π.χ. αποκατάστασης ζημιών που δημιουργούν κινδύνους), με βάση τον κλαδικό μισθό και τις προσαυξήσεις που ίσχυαν πριν την ψήφιση των αντεργατικών νόμων. Σε αυτήν την περίπτωση, επιπλέον και άμεσα να χορηγείται άδεια ανάπαυσης (με χρονικό όριο τη βδομάδα που πραγματοποιήθηκαν οι υπερωρίες) και τέτοια που θα εξασφαλίζει την πενθήμερη εργασία στη βδομάδα και το σταθερό ημερήσιο χρόνο δουλειάς, δηλαδή το 8ωρο ή το 7ωρο για ορισμένους κλάδους.
  • Κατάργηση των Προεδρικών Διαταγμάτων που ισοπέδωσαν τις αποζημιώσεις.
  • Κατάργηση όλων των ρυθμίσεων που προβλέπουν αύξηση του ορίου των απολύσεων.
  • Κατάργηση κάθε ελαστικής μορφής εργασίας. Μόνιμη, σταθερή δουλειά με πλήρη μισθολογικά και ασφαλιστικά δικαιώματα, 7ωρο - 5ήμερο - 35ωρο. Στην προοπτική των αγώνων μας πρέπει να μπει ως σταθερός στόχος η παραπέρα μείωση του εργάσιμου χρόνου, υπολογίζοντας την αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας και μια σειρά άλλους παράγοντες».