Συνολικές προβολές σελίδας

Translate

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αντιλαϊκά μέτρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα αντιλαϊκά μέτρα. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

17 Φεβρουαρίου, 2020

ΤΙ ΠΡΟΒΛΕΠΕΙ ΤΟ ΑντιΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΕΘΗΚΕ ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ




ΦΑΚΕΛΟΣ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ: ΤΩΡΑ ΑΓΩΝΑΣ ΓΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΗ ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ, ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΑ ΔΗΜΟΣΙΑ ΚΑΙ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗ


Κατατέθηκε στη Βουλή, το απόγευμα της Δευτέρας 17 Φλεβάρη το αντιασφαλιστικό νομοσχέδιο της κυβέρνησης, για το οποίο οι εργαζόμενοι σε δημόσιο και ιδιωτικό τομέα αντιδρώντας προχωρούν σε απεργία την Τρίτη 18 Φλεβάρη.
«Σε γενικές γραμμές η προτεινόμενη ασφαλιστική μεταρρύθμιση συνεπάγεται ένα νέο ψηφιακό ασφαλιστικό σύστημα, στο οποίο στις βασικές συνιστώσες αποτελούν η κατανομή ανάμεσα στη συλλογική και ατομική ευθύνη, η ελευθερία, η ευελιξία, η ανταποδοτικότητα, η αλληλεγγύη και η κοινωνική δικαιοσύνη». Με αυτές τις «εύηχες» αναφορές στην αιτιολογική έκθεση του επίμαχου νομοσχεδίου η κυβέρνηση επιχειρεί να αποκρύψει τον αντιασφαλιστικό του χαρακτήρα και περιεχόμενο, επιχειρώντας με την τακτική του «μαύρου - άσπρου» να πείσει για τον δήθεν φιλοασφαλιστικό του προσανατολισμό. (δείτε εδώ ολόκληρο το ν/σ).
Ωστόσο η αλήθεια είναι ότι με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η ΝΔ όχι μόνο δεν καταργεί τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ, όπως διατεινόταν προεκλογικά, αλλά τον θωρακίζει από τα όποια «νομικά κενά», προκειμένου η λεπίδα της λαιμητόμου να ανεβοκατεβαίνει ανεμπόδιστα -σε σημείο που δικαιολογημένα πλέον μιλάμε για «νόμο Κατρούγκαλου - Βρούτση»- ενώ ταυτόχρονα προετοιμάζει το έδαφος για το επόμενο αντιασφαλιστικό χτύπημα που δρομολογεί εντός του έτους, δηλαδή την ιδιωτικοποίηση των συντάξεων, με πρώτο θύμα τις επικουρικές.
Αυτά που πραγματικά προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου - Βρούτση είναι τα εξής:
  • Παραμένουν σε ισχύ οι τεράστιες περικοπές από το 2010 σε κύριες και επικουρικές συντάξεις, στις αναπηρικές, στις συντάξεις χηρείας και στα μερίσματα των δημοσίων υπαλλήλων.
  • Ενταφιάζονται οριστικά η 13η και η 14η σύνταξη, μαζί και το ΕΚΑΣ. Διατηρείται και η κατάργηση του οικογενειακού επιδόματος 10% για σύζυγο και 5% για κάθε παιδί μέχρι 18 ετών ή μέχρι 24 αν σπουδάζει, όπως ήδη έχει νομοθετηθεί. Δεν υπάρχει καμία στήριξη για τους χαμηλοσυνταξιούχους, ακόμα και η κουτσουρεμένη λεγόμενη 13η σύνταξη εξαφανίζεται... Διατηρείται η κατάργηση και των «κατώτατων ορίων» στις συντάξεις.
  • H «εθνική σύνταξη» παραμένει στα 340 έως 384 ευρώ, με 15 και 20 χρόνια εργασίας αντίστοιχα, ενώ το κράτος εγγυάται μόνο αυτή. Όποιος λάμβανε πάνω από δύο συντάξεις θα λαμβάνει μόνο μία «εθνική». Ακόμα και αυτά τα μίζερα ποσά περικόπτονται για μεγάλο αριθμό αναπήρων (ανάλογα με το βαθμό αναπηρίας) και για άλλους ασφαλισμένους οι οποίοι δεν έχουν 40 χρόνια παραμονής στη χώρα.
  • Όλες οι αυξήσεις στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης παραμένουν, όπως και το ανώτατο όριο στα 67 χρόνια, με προοπτική αύξησης ανάλογα με το «προσδόκιμο ζωής».
  • Οι συντελεστές αναπλήρωσης για τη συντριπτική πλειοψηφία, δηλαδή για όσους έχουν από 4.500 έως 9.000 ένσημα, παραμένουν οι ίδιοι που προβλέπει ο νόμος Κατρούγκαλου. Σε συνδυασμό με τη μείωση του συντάξιμου μισθού (που πλέον υπολογίζεται ως ο μέσος όρος αποδοχών σε ολόκληρο τον εργάσιμο βίο) οδηγούν σε συντάξεις πείνας.
  • Ακόμα όμως και γι' αυτούς τους ασφαλισμένους που καταφέρνουν να συμπληρώνουν πάνω από 9.000 ένσημα, η αύξηση των συντελεστών δεν οδηγεί σε ικανοποιητικές συντάξεις ούτε σε αναπλήρωση των τεράστιων περικοπών που επέφεραν ο νόμος Κατρούγκαλου και οι προηγούμενοι αντιασφαλιστικοί νόμοι.
  • Παραμένει σε ισχύ για τους παλιούς συνταξιούχους η θανατηφόρα «προσωπική διαφορά» του νόμου Κατρούγκαλου. Οι παλιοί συνταξιούχοι που έχουν συνολικά μέχρι 30 χρόνια εργασίας και 9.000 ένσημα, οι οποίοι αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία, δεν θα πάρουν ούτε ευρώ αύξηση. Η σύνταξή τους παραμένει ίδια, όπως επανυπολογίστηκε με τα μειωμένα ποσοστά αναπλήρωσης του Ν. 4387/2016. Ακόμα και σε όσους συνταξιούχους με πάνω από 9.000 ένσημα προκύψει μια μικρή αύξηση, αυτή θα αποδοθεί σε βάθος πενταετίας...
  • Απάτη αποδεικνύεται ο ισχυρισμός για «ελεύθερη επιλογή» εισφορών από τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες και τους αγρότες. Το νέο σύστημα οδηγεί σε αύξηση εισφορών (με την αυξημένη υποχρεωτική 1η κλάση) για το 80% των ασφαλισμένων αυτών των κλάδων (πρώην ΟΑΕΕ, ΕΤΑΑ, ΟΓΑ), ενώ οι μελλοντικές συντάξεις τους παραμένουν συντάξεις πτωχοκομείου.
  • Για τις επικουρικές συντάξεις, σε όσους συνταξιούχους είχαν πρόσθετη μείωση από την απαράδεκτη περικοπή του νόμου Κατρούγκαλου, δηλαδή όταν το άθροισμα κύριας και επικουρικής σύνταξης ήταν πάνω από 1.300 ευρώ (περίπου 250.000 δικαιούχοι), τα ποσά που έχουν περικοπεί δεν θα δοθούν αναδρομικά, από το καλοκαίρι του 2016 που έγινε η περικοπή, αλλά από τον Οκτώβρη του 2019. Σε ισχύ παραμένουν όλες οι υπόλοιπες περικοπές στις επικουρικές και στα εφάπαξ από το 2010. Ο υπολογισμός τους για το χρόνο ασφάλισης μετά το 2014 γίνεται με τη λεγόμενη νοητή κεφαλαιοποίηση και οδηγεί σε μειώσεις. Ο χρόνος ασφάλισης πριν από το 2014 υπολογίζεται με συντελεστή μειωμένο κατά 50%. Οι επικουρικές και τα εφάπαξ θα συνεχίσουν να μειώνονται.
  • Όλες οι συντάξεις παραμένουν παγωμένες τουλάχιστον μέχρι το 2022. Μετά το 2022, η ονομαστική τους αύξηση δεν θα ξεπερνά τον Δείκτη Τιμών Καταναλωτή (επίσημο πληθωρισμό).
  • Για φέτος, η συνολική δαπάνη για τις συντάξεις μειώνεται κατά 221 εκατ. ευρώ. Επίσης, υπάρχει δέσμευση πως η συνολική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ θα συνεχίσει να μειώνεται, από το 17,3% του ΑΕΠ το 2016, όταν ψηφίστηκε ο νόμος Κατρούγκαλου, στο 13% του ΑΕΠ το 2025 και στο 12,5% το 2030.
  • Η ένταξη του ΕΤΕΑΕΠ στον ΕΦΚΑ ανοίγει το δρόμο στην παράδοση της Κοινωνικής Ασφάλισης στα νύχια των ιδιωτικών ασφαλιστικών εταιρειών, αρχίζοντας από τις επικουρικές. Βάζουν στο χέρι και τα αποθεματικά του ΕΤΕΑΕΠ, περίπου 8 δισ. ευρώ.

Θωρακίζουν τη νέα τεράστια μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης
Αποκαλυπτικά για όλα τα παραπάνω είναι τα στοιχεία της Αναλογιστικής Μελέτης της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής που συνοδεύει το κυβερνητικό νομοσχέδιο.
Μέσα από αυτά επιβεβαιώνεται ότι και με τον νόμο Κατρούγκαλου, όπως ισχύει μέχρι σήμερα, και με τον νόμο Βρούτση - Κατρούγκαλου που συζητείται τώρα στη Βουλή, οδηγούμαστε σε:
-- Παραπέρα μείωση των συντάξεων, η οποία στο πέρασμα του χρόνου μεγαλώνει.
-- Αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, τα οποία για τη νέα γενιά φτάνουν στο 70ό έτος.
-- Μείωση των ασφαλιστικών εισφορών προς όφελος των επιχειρήσεων.
-- Μείωση της κρατικής χρηματοδότησης που περιορίζεται στο ελάχιστο.
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με την Εθνική Αναλογιστική Αρχή, με τον νόμο Βρούτση η συνολική συνταξιοδοτική δαπάνη ως ποσοστό του ΑΕΠ μειώνεται φέτος στο 14,6%. Στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου μειώνεται στο 14,8%, ενώ το 2016 που ψηφιζόταν ο νόμος, η συνταξιοδοτική δαπάνη ήταν στο 17,3% του ΑΕΠ. Αρα, στην περίπτωση του νόμου του ΣΥΡΙΖΑ, με έτος βάσης το 2016, οι απώλειες για τους συνταξιούχους φέτος ανέρχονται σε 2,5 μονάδες του ΑΕΠ, που σημαίνει κοντά στα 5 δισ. ευρώ. Στην περίπτωση του νόμου Βρούτση οι απώλειες φτάνουν σε 2,7 μονάδες του ΑΕΠ, ποσοστό που οδηγεί σε απώλειες περίπου 5,4 δισ. ευρώ (με βάση την εκτίμηση του φετινού ΑΕΠ).
Το 2030, μετά από δέκα χρόνια, στη «βερσιόν» Βρούτση η συνταξιοδοτική δαπάνη μειώνεται παραπέρα στο 12,9% του ΑΕΠ, ενώ στη «βερσιόν» Κατρούγκαλου επίσης μειώνεται στο 13,1% του ΑΕΠ.
Το 2070, ο νόμος της ΝΔ οδηγεί σε παραπέρα μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης, που ως ποσοστό του ΑΕΠ φτάνει στο 11,9%, ενώ στην περίπτωση που ίσχυε ο νόμος Κατρούγκαλου, προβλεπόταν οι συνταξιούχοι να λάβουν το 11,6% του ΑΕΠ.
Κατά συνέπεια, και στις δύο εκδοχές η μείωση της συνολικής συνταξιοδοτικής δαπάνης και άρα των συντάξεων είναι τεράστια, ενώ οι διαφορές τους είναι πολύ μικρές.
Συνεχής η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης
Αντίστοιχη είναι η εικόνα και στην κρατική χρηματοδότηση του συστήματος. Και στις δύο εκδοχές, παρά τον χαρτοπόλεμο μεταξύ ΝΔ και ΣΥΡΙΖΑ, το κράτος «με ελαφρά πηδηματάκια» εγκαταλείπει τη στήριξη της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης.
Σύμφωνα με τον νόμο Κατρούγκαλου, η κρατική επιχορήγηση το 2016 ανερχόταν στο 6,8% του ΑΕΠ, το 2018 μειώθηκε στο 5,5%, φέτος θα έπεφτε στο 5,3% του ΑΕΠ, το 2030 στο 5%, για να υποχωρήσει τελικά μόλις στο 3,5% του ΑΕΠ το 2070.
Αντίστοιχα στη «βερσιόν» Βρούτση, από το 5,5% το 2018, μειώνεται φέτος στο 5,1% του ΑΕΠ, στο 4,8% το 2030, για να φτάσει μόλις στο 3,3% του ΑΕΠ το 2070.
Αρα η συντριπτική μείωση της κρατικής χρηματοδότησης προς το σύστημα είναι κοινή πολιτική και στις δύο «βερσιόν» του ίδιου νόμου - λαιμητόμου. Οι μικρές διαφοροποιήσεις τους στην κλιμάκωση του παραπέρα πετσοκόμματος, για τις οποίες σηκώνουν κουρνιαχτό τα δύο κόμματα, οι οποίες μάλιστα είναι τόσο οριακές και αβέβαιες όταν μιλάμε για τάσεις σε βάθος 50 χρόνων, δεν μπορούν να συγκαλύψουν την κοινή στρατηγική τους.
Απάτη τα περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων
Και βέβαια, η μελέτη της Εθνικής Αναλογιστικής Αρχής κάνει σκόνη τους κυβερνητικούς ισχυρισμούς περί αυξήσεων και μη μείωσης των συντάξεων.
Συγκεκριμένα, η συνολική δαπάνη για τις κύριες συντάξεις το 2020 μειώνεται κατά 1,037 δισ. ευρώ σε σύγκριση με πέρυσι (από 25,816 σε 24,779 δισ. ευρώ), και αυτό παρά την αύξηση των συντελεστών αναπλήρωσης για όσους έχουν πάνω από 30 χρόνια ασφάλισης.
Ο λογαριασμός για τους συνταξιούχους παραμένει αρνητικός, ακόμα κι αν συνυπολογίσουμε την κατάργηση των περικοπών σε επικουρικές συντάξεις σε όσους είχαν άθροισμα κύριας και επικουρικής πάνω από 1.300 ευρώ. Συγκεκριμένα, για τις επικουρικές φέτος η συνολική δαπάνη αυξάνεται κατά 361 εκατ. ευρώ (από 2,875 δισ. ευρώ το 2019 σε 3,236 δισ. φέτος).
Ετσι η συνολική απώλεια για φέτος ανέρχεται στα 676 εκατομμύρια ευρώ.
Αυξάνονται έως το 70ό έτος τα όρια ηλικίας για τους σημερινούς νέους
Επιπλέον, προκειμένου το σύστημα να υπηρετεί τη «βιωσιμότητα» για το κεφάλαιο, προβλέπεται «προσαρμογή» του στην αύξηση του προσδόκιμου ζωής.
Από το 2024, με σημείο αναφοράς την ηλικία των 65 ετών, επιβάλλεται σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας κατά ένα ακέραιο έτος. Μετά το 2030 προβλέπεται αύξηση των ορίων ηλικίας πέραν του 67ου έτους που ισχύει σήμερα, έτσι ώστε μετά το 2059 αυτά να διαμορφώνονται στο 69ο έτος και το 2066 στο 70ό έτος!
Δηλαδή, η γενιά που αυτά τα χρόνια αρχίζει να μπαίνει στην παραγωγή και γεννήθηκε στις αρχές του αιώνα, θα συνταξιοδοτείται στο 70ό έτος της ηλικίας της!
Και εδώ, ΝΔ - ΣΥΡΙΖΑ - ΠΑΣΟΚ έχουν προετοιμάσει από κοινού αυτήν την εφιαλτική προοπτική.
Αρχίζοντας από το 2010, με τον νόμο 3863 και τη διασύνδεση του προσδόκιμου ζωής με τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης, και μάλιστα ως μιας βασικής αρχής της ΕΕ, περάσαμε στη σταδιακή αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης από τα 65 στα 67 έτη, με τον νόμο 4093 του 2012, και πάλι επί υπουργίας Βρούτση, για μεγάλες ομάδες ασφαλισμένων. Ομως με τον νόμο 4336/2015 (3ο μνημόνιο) ο ΣΥΡΙΖΑ επιβάλλει απότομη και μεγάλη αύξηση στα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης και με μια μικρή μεταβατική περίοδο (έως το 2021) σε ορισμένους, «κλειδώνει» για όλους τους ασφαλισμένους το 67ο έτος ως καθολικό όριο ηλικίας συνταξιοδότησης. Το όριο αυτό επιβεβαιώνει χωρίς εξαιρέσεις και ο νόμος 4387 και το νέο νομοσχέδιο Βρούτση, βάζοντας ταυτόχρονα και τα δύο κόμματα τα θεμέλια για σύνταξη στα 70 χρόνια για τις νέες γενιές.
Και τέλος, αρχίζοντας φέτος με τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών κατά 0,9 μονάδες, το νομοσχέδιο προβλέπει την παραπέρα μείωση κατά 5 μονάδες την επόμενη τετραετία, γεγονός που ικανοποιώντας τις πάγιες αξιώσεις του κεφαλαίου θα οδηγήσει παράλληλα σε «πίεση» πάνω στα έσοδα του ΕΦΚΑ, που μπορεί να αποτελέσει και το πρόσχημα για νέες περικοπές στις συντάξεις τα επόμενα χρόνια, πέραν αυτών που έχουν ήδη δρομολογηθεί.

Για να Ξαναθυμηθούμε ΤΙ ΣΧΕΔΙΑΣΑΝ ΠΡΙΝ 20 ΧΡΟΝΙΑ -Από τη «Λευκή Βίβλο»


 Αλίευση από 902.gr
Παρουσίαση: Viva La Revolucion

09 Ιανουαρίου, 2020

Η ΠΤΩΣΗ... ΑΠ ΤΟΝ ΑΝΤΙΚΑΠΝΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ ή ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ... ??


Πιστεύω ότι το πρόβλημα της πτώσης τζίρου στα καταστήματα εστίασης δεν είναι μόνο ο αντικαπνιστικός νόμος.
Αυτός είναι η αφορμή σε ένα πιο ουσιαστικό ζήτημα.
Της ύπαρξης τόσων απίθανα πολλών καταστημάτων υγειονομικού ενδιαφέροντος που εκτινάχθηκαν τα χρόνια της κρίσης.
Ετσι ενώ κλείσανε χιλιάδες καταστήματα λιανεμπορίου ή άλλα συνοικιακά μαγαζιά γιατί πολύ απλά καταστράφηκαν, το κενό ήρθαν κ το κάλυψαν καφετέριες, εστιατόρια, σουσαδικα, ποτάδικα, φροουζεν γιογκαρντ, λουκουματζιδικα, κουλουρτζιδικα κ ότι μπορεί να διανοηθεί κανείς, του ελάχιστου κεφαλαίου κ της κατασπαταλησης του εφάπαξ του παπού, κάνοντας την παροχή υπηρεσίας, βασιλιά στην αγορά.
Ετσι μια κ μόνο αφορμή, θα έριχνε στα βάραθρα έναν πεπερασμένο τζιρο που πρέπει να τον μοιραστούν τόσοι πολλοί, σε μια διαλυμένη οικονομία όπου το εισόδημα χρόνο με τον χρόνο μειώνεται, παρά τα συριζαιικα κ νεοδημοκρατικα παραμύθια της ανάπτυξης κ του τέλους της κρίσης κ των μνημονιων.
Η καταβαραθρωση του τζίρου κ τα λουκέτα θα αυξηθούν δραματικά τον επόμενο καιρό, όπου θα σημειωθεί στασιμότητα κ τελικά πτώση τις έλευσης τουριστών, που έτσι κ αλλιώς κινούν την αγορά σε κέντρο κ τουριστικά μέρη.
Στην περιφέρεια η πτώση θα είναι γρηγορότερη κ δραματικότερη.

12 Νοεμβρίου, 2019

Η ΔΟΥΛΕΙΑ ΜΑΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΗ-ΑΝΤΙΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ



Την ανάγκη σε κάθε σωματείο, σε κάθε χώρο δουλειάς, σε κάθε γειτονιά, οι εργαζόμενοι και ο λαός να οργανώσουν την πάλη τους για δημόσια, υποχρεωτική Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, ενάντια στον νέο γύρο της αντιασφαλιστικής επίθεσης, υπογράμμισε στην εισηγητική ομιλία στη σύσκεψη η Γιώτα Ταβουλάρη, μέλος της Εκτελεστικής Γραμματείας του ΠΑΜΕ.
«Προχωράμε αποφασιστικά για τα συλλαλητήρια στις 30 Νοέμβρη, εργαζόμενοι και συνταξιούχοι», κάλεσε. «Στηρίζουμε την κινητοποίηση των συνταξιούχων στις 14 Δεκέμβρη για τη διεκδίκηση του Δώρου που τους κατάργησαν».
Διαχρονικός στόχος του κεφαλαίου η απαλλαγή από το «κόστος» της Ασφάλισης
Αναφερόμενη στο λεγόμενο «νέο Ασφαλιστικό» της κυβέρνησης ΝΔ, η Γ. Ταβουλάρη τόνισε ότι «αποτελεί συνέχεια και κλιμάκωση της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας που απορρέει από τις αποφάσεις της ΕΕ, εδώ και κοντά τρεις δεκαετίες, και υλοποιείται διαδοχικά από τις αστικές κυβερνήσεις, με πιο πρόσφατο τον εμβληματικό νόμο - λαιμητόμο, τον νόμο Κατρούγκαλου του ΣΥΡΙΖΑ».
Αναδεικνύοντας τις βασικές αντιασφαλιστικές ανατροπές του νόμου Κατρούγκαλου (μείωση ποσοστών αναπλήρωσης κάτω από το 40% του συντάξιμου μισθού, από 80% περίπου την προηγούμενη δεκαετία, θεσμοθέτηση ρήτρας βιωσιμότητας των Ταμείων με την οποία αίρεται η υποχρεωτική καταβολή των επικουρικών συντάξεων, διαχωρισμός κύριας σύνταξης σε εθνική και ανταποδοτική, με απόσυρση της εγγύησης του κράτους για την ανταποδοτική σύνταξη), τόνισε: «Πάνω σε αυτό το έδαφος πατά σήμερα η κυβέρνηση της ΝΔ και βάζει σε νέα φάση την πορεία παραπέρα ιδιωτικοποίησης της Κοινωνικής Ασφάλισης».

«Μπορεί το "ξήλωμα του πουλόβερ" να ξεκινά από τις επικουρικές συντάξεις», με το υποχρεωτικό τζογάρισμα των εισφορών των ασφαλισμένων χωρίς καμία εγγύηση για το τι σύνταξη θα πάρουν, σημείωσε, «ωστόσο στόχος είναι η επέκταση της ιδιωτικοποίησης στο σύνολο της Δημόσιας Ασφάλισης», καθώς «στρατηγικός στόχος που υπηρετούν όλες οι αντιασφαλιστικές ανατροπές είναι η "ελάφρυνση" των καπιταλιστών και του κράτους τους από το "βάρος" της Κοινωνικής Ασφάλισης, από την κατάκτηση των εργατών να παίρνουν πίσω μέσω αυτής ένα κομμάτι της κλεμμένης υπεραξίας που παράγουν. Η ιδιωτική ασφάλιση, που ολοένα ενισχύεται στον καπιταλιστικό κόσμο, αποτελεί πεδίο κερδοφορίας για τους επιχειρηματικούς ομίλους».
Παραθέτοντας ορισμένα χαρακτηριστικά στοιχεία για τα περιθώρια κέρδους που βλέπουν τα μονοπώλια, ανέφερε:
 «Στην ΕΕ τα ετήσια "κατά κεφαλήν ασφάλιστρα", όσα δηλαδή πληρώνει κατά μέσο όρο ο καθένας σε ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες, είναι σχεδόν 2.000 ευρώ, ενώ στην Ελλάδα μόνο 360, δηλαδή μόλις 18,5% του μέσου όρου της ΕΕ!». Αντίστοιχα, «στις ασφαλίσεις ζωής η Ελλάδα είναι μόλις στο 14,3% του μέσου όρου της ΕΕ».
«Η περιβόητη "κεφαλαιοποίηση" ωφελεί τους επιχειρηματίες και πτωχεύει τους εργαζόμενους και τους συνταξιούχους», τόνισε.

 «Μια ματιά στην ΑΣΠΙΣ, όπου μέχρι και σήμερα εκκρεμούν χιλιάδες αποζημιώσεις όσων πλήγηκαν από το λουκέτο, δεκάδες χιλιάδες ασφαλισμένοι ψάχνουν το δίκιο τους στα δικαστήρια κάνοντας υπέρογκα έξοδα, στην "Enron" στις ΗΠΑ, στο επαγγελματικό ταμείο των φαρμακοϋπαλλήλων με 80% μείωση συντάξεων και 64% εφάπαξ, αποκαλύπτει τον κόλαφο που δημιουργεί για τους εργαζόμενους η αντικατάσταση της ανταποδοτικότητας και της αλληλεγγύης των γενεών από τον τζόγο της κεφαλαιοποίησης στην Ασφάλιση».
 Αντίστοιχα ανέφερε το παράδειγμα του νέου επαγγελματικού ταμείου του ομίλου «Ελληνικά Χρηματιστήρια», στο καταστατικό του οποίου αναφέρεται ρητά ότι «το κεφαλαιοποιητικό σύστημα προκαθορισμένης εισφοράς δεν εγγυάται το ύψος της εφάπαξ παροχής, ούτε το ύψος της επενδυτικής απόδοσης, ούτε το ύψος των επενδυτικών εξόδων».
Παράλληλα με τους «επιχειρηματικούς κινδύνους» της ιδιωτικής ασφάλισης, τόνισε, οι εργαζόμενοι, αυτοαπασχολούμενοι, επιστήμονες, βιοπαλαιστές αγρότες είναι εκτεθειμένοι σε κάθε σκαμπανέβασμα του εργασιακού βίου. «Στον αέρα» θα μένουν όσοι χάσουν τη δουλειά τους και δεν μπορούν να καταβάλλουν εισφορές, οι εργαζόμενοι που δεν μπορούν να δουλέψουν λόγω εργατικού «ατυχήματος», οι οικογένειες στις περιπτώσεις θανάτου εργαζόμενου...
Επίθεση που αφορά όλους τους εργαζόμενους και το λαό
Αναφερόμενη στο περιεχόμενο και τους στόχους της αντιασφαλιστικής επίθεσης, η Γ. Ταβουλάρη υπογράμμισε:
«Η επίθεση στα ασφαλιστικά και συνταξιοδοτικά δικαιώματα βρίσκεται σε πλήρη αντιστοιχία με την επίθεση στους μισθούς, στις Συλλογικές Συμβάσεις, με την αλλαγή προς το χειρότερο στις εργασιακές σχέσεις. Δεν αφορά μόνο τη σύνταξη, αφορά τις παροχές των Ταμείων και του κράτους στην ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, την προστασία της Υγείας και της Ασφάλειας στην Εργασία, την Πρόνοια, αφορά όλους τους εργαζόμενους και ιδιαίτερα τους νέους και τις νέες (...)
Τι επιδιώκουν;
-- Παραμονή στην εργασία για "μακρύτερο χρονικό διάστημα".
-- Μείωση του "μη μισθολογικού κόστους", μέσω στοχευμένων μειώσεων στις εργοδοτικές εισφορές. Η εισφορά που καταβάλλεται από τους εργοδότες και από την οποία σχεδόν απαλλάσσονται, είναι μέρος του εργατικού μισθού. Η μείωση των εργοδοτικών εισφορών επιστρέφει στους κεφαλαιοκράτες μεγαλύτερο μέρος της υπεραξίας που σταθερά αρπάζουν από τους εργάτες, τη στιγμή που χρωστούν στον ΕΦΚΑ πάνω από 17 δισ. ευρώ.
-- Καθορισμένες εισφορές και αβέβαιες παροχές, στη βάση της ανταποδοτικότητας.
-- "Επίτευξη καλύτερης ισορροπίας μεταξύ των ετών εργασίας και των ετών σύνταξης", δηλαδή αύξηση της ηλικίας συνταξιοδότησης.
-- "Ελαχιστοποίηση των περιπτώσεων πρόωρης συνταξιοδότησης", τόσο για όλους τους εργαζόμενους όσο και σχετικά με ορισμένα επαγγέλματα, όπως τα Βαρέα και Ανθυγιεινά».
Τα απατηλά επιχειρήματα της κυβέρνησης και των εργατοπατέρων
Συνεχίζοντας σχολίασε τα διάφορα επικοινωνιακά τερτίπια που χρησιμοποιεί η κυβέρνηση «προκειμένου να μας πείσει να αποδεχτούμε ως "ωφέλιμη" την αντιασφαλιστική επίθεση».
Υπογράμμισε ότι οι όποιες αυξήσεις στις επικουρικές συντάξεις σε μερίδα εργαζομένων, με βάση τις «αντισυνταγματικές» περικοπές του νόμου Κατρούγκαλου, «θα είναι παροδικές, δεδομένου ότι το όριο της συνταξιοδοτικής δαπάνης είναι αυστηρά καθορισμένο έως το 2060 με βάση τους μνημονιακούς νόμους».
Αντίστοιχα, κόντρα στο κλασικό επιχείρημα περί «βιωσιμότητας» των ασφαλιστικών ταμείων, τόνισε: «Η πλουτοκρατία και οι κυβερνήσεις της συνεχώς και για πάνω από εξήντα χρόνια λεηλατούν τα αποθεματικά των Ταμείων, τα παρακρατούσαν άτοκα για να εξασφαλίζουν τζάμπα χρήμα στις επιχειρήσεις. Τεράστια κεφάλαια, που οδηγήθηκαν με πολιτικές αποφάσεις για δεκαετίες άτοκα στην Τράπεζα της Ελλάδας, χρηματοδότησαν την ανάπτυξη του κεφαλαίου. (...) Για την περίοδο 1951 - 1975 οι απώλειες υπολογίζονται σε 58 δισ. ευρώ. Πάνω από 3,5 δισ. ευρώ ήταν οι ζημιές των ασφαλιστικών ταμείων στο Χρηματιστήριο την περίοδο 1999 - 2002 και πάνω από 13 δισ. με το τελευταίο "κούρεμα"».
«Ούτε μπορούμε να ανεχτούμε ως επιχείρημα την αύξηση του προσδόκιμου ζωής και την "ενεργό γήρανση"», πρόσθεσε. «Η αύξηση της παραγωγικότητας της εργασίας, η τεχνολογική και επιστημονική πρόοδος, ο παραγόμενος πλούτος, δημιουργούν σήμερα τη δυνατότητα στους εργαζόμενους να ζουν περισσότερα χρόνια εκτός παραγωγής, να ξεκουραστούν και να διαθέσουν το χρόνο τους όπως αυτοί επιθυμούν. Και όχι όπως επιθυμούν οι καπιταλιστές και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι, που προσπαθούν να επιβάλουν την απασχόληση μέχρι τα βαθιά γηρατειά για να συγκεντρώσουν περισσότερη υπεραξία».
«Αφήνουμε αυτά τα επιχειρήματα για τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ», τόνισε. «Ετσι κι αλλιώς, αυτές οι δυνάμεις στηρίζουν ενεργητικά τη στρατηγική του μεγάλου κεφαλαίου, δέχονται τα κριτήρια της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας του κεφαλαίου, των αντοχών της οικονομίας. Εχουν μπει "στα γεμάτα" στην ίδρυση επαγγελματικών ταμείων και στη διαχείρισή τους.
Στο χορό έχει μπει ασφαλώς και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ, με τη συμφωνία της για την ίδρυση Εθνικού Επαγγελματικού Ταμείου με τον ΣΕΒ.
Εσπερναν και σπέρνουν μέσα στους εργαζόμενους, μαζί με εργοδοσία και κυβερνήσεις, το δηλητήριο του διαχωρισμού, της διαφοροποίησης, της εξαίρεσης, υποσκάπτοντας την αναγκαία ενότητα των εργαζομένων για να αντιμετωπίσουν την αντιασφαλιστική λαίλαπα».
Σε αυτόν τον αγώνα δεν περισσεύει κανείς!
«Η λογιστική - οικονομικοδιαχειριστική λογική, που αντιμετωπίζει την Κοινωνική Ασφάλιση ως "κόστος", πρέπει να απορριφθεί κατηγορηματικά από τους εργαζομένους και τους ασφαλισμένους», ξεκαθάρισε. «Το ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης είναι πρώτα και κύρια ζήτημα πολιτικό, ταξικό, αποτελεί δικαίωμα για τον εργαζόμενο. Προέρχεται από το γεγονός ότι είναι ο δημιουργός του παραγόμενου πλούτου και πρέπει να έχει ένα ισχυρό πλέγμα προστασίας απέναντι στο εκμεταλλευτικό σύστημα, που επιδεινώνει καθημερινά τη ζωή του, εντατικοποιεί την εργασία, επιβαρύνει την υγεία, έχει βάλει τις βάσεις για εργασία μέχρι τα βαθιά γεράματα. Είναι κατάκτηση των εργαζομένων με σκληρούς αγώνες».
«Πρέπει λοιπόν», τόνισε, «να ξεσηκωθεί κίνημα ανάσχεσης της νέας επίθεσης, από όλους εμάς τους εργαζόμενους, τους συνταξιούχους, τους αυτοαπασχολούμενους, τους επιστήμονες, τις γυναίκες, τους νέους, να βάλουμε εμπόδια στα σχέδια κυβέρνησης - μεγαλοεργοδοσίας, να τους κόψουμε τη φόρα.
Οι μεγάλοι αγώνες που αναπτύχθηκαν σε προηγούμενες περιόδους έπαιξαν σημαντικό ρόλο στην υπεράσπιση του κοινωνικού χαρακτήρα της Ασφάλισης, έβαλαν εμπόδια στην ολοκλήρωση των αντιασφαλιστικών ανατροπών. (...)
Σήμερα να απαιτήσουμε ενιαίο, υποχρεωτικό, αποκλειστικά δημόσιο σύστημα Κοινωνικής Ασφάλισης, που θα εξασφαλίζει συντάξεις και παροχές για όλους, αντίστοιχες των λαϊκών αναγκών. Σε ενιαίο μέτωπο να δώσουμε τη μάχη για να διασωθεί ο θεσμός της δημόσιας Κοινωνικής Ασφάλισης, αλλά και να βελτιωθεί, για να στηρίζει ουσιαστικά τα κοινωνικά δικαιώματα της εργατικής - λαϊκής οικογένειας. Η Κοινωνική Ασφάλιση πρέπει να είναι υποχρεωτική, καθολική και να ανήκει στην ευθύνη του κράτους και της εργοδοσίας. Ετσι μόνο θα μπορεί να προσφέρει αξιοπρεπείς συντάξεις, δωρεάν ανθρώπινη περίθαλψη και επαρκείς παροχές Πρόνοιας.
Οι υλικές προϋποθέσεις υπάρχουν, όμως η καπιταλιστική κερδοφορία μπαίνει εμπόδιο και προωθεί όλο και πιο αντιδραστικά σχήματα. (...) Προϋπόθεση, ασφαλώς, είναι η σύγκρουση με το μεγάλο κεφάλαιο, τις κυβερνήσεις του, την ΕΕ, που εμποδίζουν αυτή τη δυνατότητα, γιατί δεν συνάδει με την καπιταλιστική κερδοφορία.
Οι κατακτήσεις και στο πεδίο της Κοινωνικής Ασφάλισης, για την εργατική τάξη και τα άλλα λαϊκά στρώματα, όταν τα μέσα παραγωγής ήρθαν στα δικά τους χέρια και ο σχεδιασμός στην οικονομία και την παραγωγή γινόταν για την ικανοποίηση των αναγκών της κοινωνίας και των ανθρώπων που παράγουν και όχι για το κέρδος, δείχνουν το δρόμο».
«Τα μέτρα δεν εξαιρούν κανένα», υπογράμμισε. «Δεν αφορούν συγκεκριμένα Ταμεία ή κατηγορίες, μόνο αυτούς που θα πρωτοασφαλιστούν με το νέο σύστημα, δηλαδή τους νέους ανθρώπους που μπαίνουν στην παραγωγή με επιδεινωμένους όρους, ούτε μόνο όσους βγουν στη σύνταξη τα επόμενα χρόνια και βλέπουν καθημερινά αλλαγές στα όρια και στα ποσά. Αφορούν και τους ήδη συνταξιούχους, που αντιμετωπίζουν συνεχώς νέες περικοπές.
Γι' αυτό δεν περισσεύει κανένας σε αυτόν τον αγώνα, που πρέπει να είναι ενιαίος, μαζικός, ταξικός! Κάθε εργαζόμενος, κάθε σωματείο, κάθε τίμιος συνδικαλιστής πρέπει να πάρει τη θέση του σε αυτό το μετερίζι!».
ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ ΓΙΑ ΤΗ
ΠΛΑΤΙΑ ΣΥΣΚΕΨΗ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΑΤΤΙΚΗΣ ΤΟΥ ΠΑΜΕ ΕΔΩ

18 Οκτωβρίου, 2019

ΜΕ ΠΟΙΑ "ΕΥΗΜΕΡΙΑ" ΕΙΣΑΙ ;;


Γη και ύδωρ
Το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης ΝΔ, που συζητιέται αυτές τις μέρες στη Βουλή, δεν απέσπασε τυχαία τα «μπράβο» και τα «ζήτω» των εργοδοτικών ενώσεων.
Με τις διατάξεις του οι μεγαλοεργοδότες βλέπουν να γίνονται πράξη μία προς μία οι αξιώσεις τους από το κράτος, για τη «διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας» και τη στήριξη της κερδοφορίας τους, σε συνέχεια όσων νομοθέτησε ο ΣΥΡΙΖΑ, υλοποιώντας στην κυβερνητική θητεία του το 62% των θέσεων του ΣΕΒ, κατά δήλωση εκπροσώπων του.
Παίρνοντας τη σκυτάλη και υπηρετώντας τον ίδιο στόχο, αυτόν της ταχύτερης και πιο ορμητικής ανάπτυξης, η ΝΔ δίνει «γην και ύδωρ» στους επιχειρηματικούς ομίλους, στο όνομα της προσέλκυσης επενδύσεων.
Για να το πετύχει αυτό, με το πολυνομοσχέδιο που ψηφίζεται τις επόμενες μέρες, δεν σαρώνει μόνο τις κλαδικές συμβάσεις και τα συνδικαλιστικά δικαιώματα, αλλά κυρίως νομοθετεί μια σειρά «διευκολύνσεις» και απαλλαγές για το κεφάλαιο, στο όνομα της «μείωσης της γραφειοκρατίας».
Στην πλειοψηφία τους, τα μέτρα αυτά καταργούν ή παρακάμπτουν ακόμα και στοιχειώδεις προϋποθέσεις (περιβαλλοντικές, χωροταξικές, δημόσιας ασφάλειας και υγείας κ.ά.), που ίσχυαν έως σήμερα, κουτσουρεμένες ήδη από τους νόμους όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων.
Συνολικά, το νομοσχέδιο περιλαμβάνει απλούστευση όλων των αδειοδοτήσεων, μεταξύ αυτών και των περιβαλλοντικών, «fast track» διαδικασίες για την άρση αρχαιολογικών «εμποδίων», παρέκκλιση από τους ισχύοντες περιορισμούς και τους συντελεστές δόμησης ανά περιοχή, διευκόλυνση της λειτουργίας βιοτεχνικών και εμπορικών επιχειρήσεων, που μέχρι σήμερα χαρακτηρίζονταν «μεσαίας όχλησης», ακόμα και στο πολεοδομικό συγκρότημα της Αττικής.
Σε αυτά προστίθενται διατάξεις που προβλέπουν κυρώσεις κατά δημοσίων υπαλλήλων, αν κριθεί ότι ευθύνονται για την καθυστέρηση μιας επένδυσης, κάνοντας πιο αυταρχικό το πλαίσιο λειτουργίας του κράτους για τους εργαζόμενους και το λαό, με κριτήριο την αποτελεσματικότερη διαχείριση των συμφερόντων και των σχεδιασμών του κεφαλαίου.
Καθεμιά από τις παραπάνω ρυθμίσεις και διευκολύνσεις στους επιχειρηματικούς ομίλους, σε συνδυασμό με τα μέτρα για τους μισθούς και τον περιορισμό της δράσης των συνδικάτων, ανοίγει το δρόμο για ένταση της εκμετάλλευσης και παραπέρα υποβάθμιση των όρων δουλειάς και ζωής του λαού.
Για παράδειγμα, οι παρεκκλίσεις από τους συντελεστές δόμησης για τις μεγάλες επενδύσεις, σε συνδυασμό με τη διευκόλυνση της εγκατάστασης μιας επιχείρησης μέσα στον αστικό ιστό, σημαίνουν λιγότερους ελεύθερους χώρους για το λαό, ογκωδέστερα κτίρια και μεγαλύτερους κινδύνους σε περίπτωση πλημμύρας ή σεισμού, ακόμα και για ατυχήματα τύπου «Σεβέζο».
Η παράκαμψη ακόμα και στοιχειωδών κριτηρίων ασφάλειας και προστασίας της ζωής και της κατοικίας των εργαζομένων σημαίνει επιβάρυνση του περιβάλλοντος και υποβάθμιση της ποιότητας ζωής, ιδιαίτερα σε περιοχές που είναι ήδη επιβαρυμένες, όπως η Δυτική Αττική. Αλλά και η προστασία και ανάδειξη της πολιτιστικής κληρονομιάς υποβαθμίζεται ακόμα περισσότερο, όπως κατήγγειλαν και αρμόδιοι φορείς που τοποθετήθηκαν για το νομοσχέδιο.
Το πολυνομοσχέδιο της κυβέρνησης έρχεται να συμπληρώσει παλιότερους «αναπτυξιακούς» νόμους, τα χωροταξικά των Περιφερειών και των δήμων, τις φοροαπαλλαγές και τα προνόμια για το κεφάλαιο, τους χιλιάδες αντεργατικούς νόμους, που θωρακίζουν και επεκτείνουν τη ζούγκλα στην αγορά εργασίας.
Ολα αυτά αποτελούν προϋποθέσεις της καπιταλιστικής ανάπτυξης, της ανάπτυξης για τα κέρδη των λίγων, επιβεβαιώνοντας ότι είναι ασύμβατη με τα δικαιώματα και τις ανάγκες της συντριπτικής πλειοψηφίας των εργαζομένων και του λαού και ότι προϋποθέτει τη διαρκή υποβάθμιση και συντριβή τους.
Απ' αυτόν το δρόμο ανάπτυξης, που στηρίζουν ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΚΙΝΑΛ και τα άλλα κόμματα, από τους «αναπτυξιακούς» νόμους που προσθέτει κάθε επόμενη κυβέρνηση στο όνομα της «διευκόλυνσης των επενδύσεων», ο λαός δεν έχει τίποτα καλό να περιμένει. 
Προϋπόθεση για τη δική του πραγματική ευημερία είναι να δυναμώσει ο αγώνας για σύγχρονους όρους δουλειάς και αμοιβής, είναι το δυνάμωμα της πάλης με κριτήριο τις σύγχρονες ανάγκες, της αμφισβήτησης των στόχων της ανάπτυξης για το κεφάλαιο. 
Προϋπόθεση είναι ο αγώνας αυτός να αποκτήσει προοπτική στην πάλη για μια άλλη κοινωνική και οικονομική οργάνωση, τη σοσιαλιστική, όπου την εξουσία θα έχει ο λαός και τα μέσα παραγωγής και ο πλούτος θα αποτελούν κοινωνική ιδιοκτησία.

27 Ιουλίου, 2019

ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΝΟΥ ΤΩΝ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΩΝ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ


ΚΥΒΕΡΝΗΤΙΚΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΗΛΩΣΕΙΣ
Επιτάχυνση της αντιλαϊκής επίθεσης σε όλα τα μέτωπα

Eurokinissi
Νέες φοροαπαλλαγές και προνόμια για τους επιχειρηματικούς ομίλους, ιδιωτικοποιήσεις, μεγαλύτερη πρόσδεση της Παιδείας στις ανάγκες του κεφαλαίου, παραπέρα παράδοση της Ασφάλισης και της Υγείας στους επιχειρηματικούς ομίλους, συνέχιση της «απελευθέρωσης» της αγοράς Ενέργειας που συνοδεύεται με διεύρυνση της ενεργειακής φτώχειας, ένταση της καταστολής, βαθύτερη εμπλοκή στα σχέδια ΗΠΑ - ΝΑΤΟ στην περιοχή και άλλα πολλά ακόμα εξαγγέλθηκαν από την κυβέρνηση της ΝΔ, στη διάρκεια της εκφώνησης των προγραμματικών της δηλώσεων κατά την τριήμερη συζήτηση στη Βουλή, που ολοκληρώθηκε την περασμένη Δευτέρα, προδιαγράφοντας τους άξονες της νέας σφοδρής επίθεσης που ετοιμάζεται να εξαπολύσει στο λαό.
Η κυβέρνηση της ΝΔ, αρπάζοντας τη σκυτάλη από τον ΣΥΡΙΖΑ και πάνω στο έδαφος που εκείνος διαμόρφωσε, σπεύδει με αποφασιστικότητα να «τρέξει» την υλοποίηση της στρατηγικής του κεφαλαίου και όλα όσα απαιτούν οι επιχειρηματικοί όμιλοι αλλά και οι ιμπεριαλιστικοί οργανισμοί.
Στο αντιλαϊκό της αυτό έργο, όπως αποτυπώθηκε και από τον «πολιτικό πολιτισμό» που κυριάρχησε στη Βουλή ανάμεσα στα αστικά κόμματα, η κυβέρνηση της ΝΔ μπορεί να υπολογίζει στη στήριξη του ΣΥΡΙΖΑ, του ΚΙΝΑΛ, του ΜΕΡΑ25 και του Βελόπουλου, που με τις τοποθετήσεις τους έκαναν σαφές πως παρά τις διαφορές, παρά τις διαφορετικές αφετηρίες, το κύριο περιεχόμενο της πολιτικής τους είναι η στήριξη των στόχων της καπιταλιστικής ανάπτυξης. Τώρα που οι εκλογές πέρασαν, τις κορόνες και τις καταγγελίες διαδέχτηκαν το «ήπιο κλίμα», η «υπευθυνότητα», η «συναίνεση στα εθνικά ζητήματα», η «προγραμματική σοβαρή αντιπολίτευση». 
Τώρα δηλαδή που διαμορφώθηκε ένας νέος αντιλαϊκός συσχετισμός, μέλημα όλων είναι το πώς θα στηρίξουν αυτήν την κοινή στρατηγική, είτε από τη θέση της κυβέρνησης είτε από τη θέση της «αντιπολίτευσης», υπερασπιζόμενοι διαφορετικές εκδοχές στην υλοποίησή της.
Επιτάχυνση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων σε όλους τους τομείς
Ολοι τους άλλωστε θα μπορούσαν να προσυπογράψουν τα όσα είπε ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης στην πρωτολογία του για τις προγραμματικές δηλώσεις, παρουσιάζοντας ξανά το μύθο της καπιταλιστικής ανάκαμψης που τάχα θα έχει οφέλη για όλη την κοινωνία. 
Παρουσιάζοντας δηλαδή την αιτία του προβλήματος για τους εργαζόμενους και τα λαϊκά στρώματα, την καπιταλιστική κερδοφορία και τη στήριξή της, που σημαίνουν διαρκή αντιλαϊκή επίθεση και ένταση της εκμετάλλευσης για το λαό, ως τάχα λύση των λαϊκών προβλημάτων, προϋπόθεση της δικής του ευημερίας.
«Αποστολή μας είναι να φέρουμε επενδύσεις. Να μειώσουμε τους φόρους. Να συνδέσουμε τους μισθούς με την ανάπτυξη. Να έχουν όλοι μερίδιο στην ευημερία», είπε χαρακτηριστικά ο Κυρ. Μητσοτάκης, για να παραθέσει αμέσως μετά, εκείνος και οι υπουργοί του, τα μέτρα για την παραπέρα «ευημερία» του κεφαλαίου:
-- Την υλοποίηση «μέχρι κεραίας» του «μεταμνημονιακού μνημονίου» και των δεσμεύσεων για τα ματωμένα πλεονάσματα απέναντι στους ιμπεριαλιστικούς θεσμούς, με τον Κυρ. Μητσοτάκη να λέει πως «στο Προσχέδιο Προϋπολογισμού για το 2020 που θα κατατεθεί τον Σεπτέμβριο, δεν διαταράσσεται η δεδομένη δημοσιονομική ισορροπία. Ούτε και αμφισβητούνται οι στόχοι των πρωτογενών πλεονασμάτων που έχουν δυστυχώς συμφωνηθεί από την προηγούμενη κυβέρνηση. Επιτυγχάνοντας, ωστόσο, τους στόχους του 2019 και τους στόχους του 2020, δρομολογούμε ταυτόχρονα και ένα ευρύ πλάνο αλλαγών, τολμηρών αλλαγών σε όλα τα επίπεδα της οικονομίας».
-- Τις νέες φοροαπαλλαγές και τα προκλητικά προνόμια στο μεγάλο κεφάλαιο, που με δεδομένη και τη «δημοσιονομική ισορροπία» σηματοδοτούν διεύρυνση της φοροληστείας για τα λαϊκά στρώματα («διεύρυνση της φορολογικής βάσης», όπως ειπώθηκε και από τον υπουργό Οικονομίας), με μεταφορά των φορολογικών βαρών από τη μια τσέπη του λαού στην άλλη, με διατήρηση των περικοπών και νέους «κόφτες» στις δαπάνες για λαϊκές ανάγκες με τον καθορισμό, όπως ειπώθηκε, «ρεαλιστικών οροφών δαπανών, σε όλα τα υπουργεία».
-- Τα μέτρα για την ταχύτερη υλοποίηση των ιδιωτικοποιήσεων και συνολικά για την «απελευθέρωση» του πεδίου σε κλάδους που αναζητούν διεξόδους τα συσσωρευμένα κεφάλαια (διαμετακόμιση, Ενέργεια, διαχείριση σκουπιδιών, αγροδιατροφή, τουρισμός, ναυτιλία), ανάμεσα στα άλλα με την απλοποίηση και επιτάχυνση της διαδικασίας αδειοδοτήσεων ώστε οι λογής «επενδυτές» «να μη δίνουν λογαριασμό», αλλά και τις προσαρμογές στον κρατικό μηχανισμό ώστε να είναι ακόμα πιο «φιλικός» στους επιχειρηματικούς ομίλους, ακόμα πιο εχθρικός για τα λαϊκά στρώματα και τις ανάγκες τους.
-- Την παραπέρα προώθηση της «απελευθέρωσης» της Ενέργειας με επίκεντρο τη ΔΕΗ, που σημαίνει ακόμα μεγαλύτερη ενεργειακή φτώχεια για το λαό, ένταση των εκβιασμών στα λαϊκά σπίτια, νέο χτύπημα στους εργαζόμενους στον κλάδο, αλλά και μεγάλους κινδύνους από τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.
-- Την υλοποίηση του σχεδίου για τα «κόκκινα» δάνεια, ώστε ο τραπεζικός τομέας να τροφοδοτήσει έναν νέο γύρο κερδοφορίας με φτηνό δανεισμό, σχέδιο που σημαίνει ένταση εκβιασμών και πλειστηριασμών σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων το επόμενο διάστημα.
Ολα αυτά, φυσικά, με «αγκωνάρι» το αντεργατικό οπλοστάσιο των τριών μνημονίων, που όχι μόνο διατηρείται στο ακέραιο, αλλά σύμφωνα και με τα όσα ανακοινώθηκαν από τον υπουργό Εργασίας, εμπλουτίζεται παραπέρα, ανάμεσα στα άλλα και με νέο συνδικαλιστικό νόμο, που πατώντας πάνω στον απεργοκτόνο νόμο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ, έχει στόχο να πάει ένα βήμα παραπέρα την ωμή παρέμβαση του κράτους και της εργοδοσίας στις γραμμές των σωματείων (βλέπε αναλυτικά σελ. 7).
...με μάσκα «κοινωνικής ευαισθησίας»
Ταυτόχρονα, οι προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης της ΝΔ αποτύπωσαν και το πόσο κάλπικες είναι οι διαχωριστικές γραμμές που παρουσίαζε προεκλογικά ο ΣΥΡΙΖΑ, κάνοντας «σημαία» ορισμένα ψίχουλα διαχείρισης της φτώχειας, τα οποία και παρουσίαζε ως «το διαφορετικό σχέδιο» από τη ΝΔ.
Οπως αποδείχτηκε και από τις αναγγελίες της κυβέρνησης, που και εκείνη υποσχέθηκε τα ίδια ψίχουλα για τους «αδύναμους» και «εγγυήθηκε» τα επιδόματα διαχείρισης της φτώχειας, πουλώντας «κοινωνική ευαισθησία» με τα λόγια περί της «κοινωνίας μας που αντιπαλεύει τις ανισότητες», τα μέτρα αυτά όχι μόνο δεν αποτελούν αντίβαρο της αντιλαϊκής πολιτικής, αλλά αντίθετα συμπλήρωμά της.
Οχι μόνο δεν έρχονται να απαντήσουν στις σύγχρονες εργατικές - λαϊκές ανάγκες, αλλά έρχονται να συμπληρώσουν το μόνιμο ξήλωμα δικαιωμάτων, τις περικοπές δαπανών ακόμα και για στοιχειώδη, να γίνουν όχημα αντιδραστικών αλλαγών σε μια σειρά τομείς όπως αυτούς της Υγείας και της Πρόνοιας, να διασφαλίσουν την «κοινωνική συνοχή», την ενσωμάτωση δηλαδή της «ακραίας» φτώχειας, μέσα από μηχανισμούς επί της ουσίας καταστολής των κοινωνικών αντιδράσεων.
Θωράκιση του αστικού κράτους...
Στοιχείο άλλωστε που εξίσου ξεχώρισε στις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης, ως μέρος της «νέας κανονικότητας» για την οποία μίλησε ο πρωθυπουργός, είναι και αυτό της συνολικής θωράκισης του αστικού κράτους, πρώτα και κύρια απέναντι στο εργατικό - λαϊκό κίνημα, σε συνθήκες αναιμικής ανάκαμψης, πολιτικής αστάθειας και οξυμένων ανταγωνισμών.
Καταρχάς, με τα μέτρα για τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος, μέσα και από τις αλλαγές στο Σύνταγμα, με τον πρωθυπουργό να δηλώνει πως «το πολιτικό μας σύστημα γίνεται λειτουργικό (...) Σε δύο μήνες, ξεκινά η συζήτηση για τη συνταγματική αναθεώρηση. Ανάμεσα στα άλλα, θα οδηγήσει επιτέλους τη χώρα σε σταθερούς εκλογικούς κύκλους, απεμπλέκοντάς τους απ' τη διαδικασία ανάδειξης Προέδρου της Δημοκρατίας»
Αλλά και με την προώθηση των αλλαγών στον εκλογικό νόμο με στόχο την «κυβερνησιμότητα», την απρόσκοπτη εναλλαγή αστικών κυβερνήσεων για την υλοποίηση της πολιτικής προς όφελος του κεφαλαίου.
Παράλληλα, με την ένταση της καταστολής που πάει χέρι - χέρι με την προώθηση της αντιλαϊκής πολιτικής. 
Γι' αυτό η ΝΔ σηκώνει τη σημαία «νόμος και τάξη», με πρώτο στόχο, όπως επανέλαβε ο πρωθυπουργός στη Βουλή, την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου, που πηγαίνει μαζί με την προσπάθεια για το πανεπιστήμιο - επιχείρηση, τις αλλαγές στον συνδικαλιστικό νόμο που προαναφέραμε, αλλά και συνολικά την ένταση της καταστολής σε βάρος του εργατικού - λαϊκού κινήματος, με τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη να μιλάει ανάμεσα στα άλλα και για το στόχο της «αντιμετώπισης της ριζοσπαστικοποίησης με κυρίαρχο όπλο την πρόληψη». 
Ενώ δεν περνάνε απαρατήρητες και οι αντιδραστικές προτάσεις για την παραπέρα εμπλοκή των Ενόπλων Δυνάμεων και σε άλλα πεδία όπως το Προσφυγικό, Μεταναστευτικό, ακόμα και ζητήματα εσωτερικής ασφάλειας με πρόσχημα την «τρομοκρατία».
Αλλά και σε νομοθετικό επίπεδο, με την κωδικοποίηση της νομοθεσίας για «μονιμοποίηση» των αντιλαϊκών μνημονιακών νόμων, τη διατήρηση και ενίσχυση διατάξεων και ποινών σε βάρος λαϊκών κινητοποιήσεων, σε βάρος λαϊκών ελευθεριών και δικαιωμάτων, αλλά και τις άμεσες «διορθωτικές» κινήσεις στον Ποινικό Κώδικα, χωρίς να αγγίζεται το βασικό αντιδραστικό περιεχόμενο όσων ψήφισε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, με την εισαγωγή αμερικανόπνευστων θεσμών που παραβιάζουν κατάφωρα τα δικαιώματα των κατηγορουμένων και καθιερώνουν ένα παζάρι ποινών που θα λειτουργεί εκβιαστικά σε βάρος φτωχών, ακόμη και αθώων κατηγορουμένων και ευνοϊκά υπέρ διαφόρων οικονομικά ισχυρών.
...γενίκευση της εμπλοκής
Από το «μενού» φυσικά των προγραμματικών δηλώσεων της κυβέρνησης δεν θα μπορούσαν να λείπουν οι στόχοι της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» της αστικής τάξης, μέσα από τη βαθύτερη εμπλοκή στους επικίνδυνους ευρωατλαντικούς σχεδιασμούς στην περιοχή.
Μέσα σε ένα τέτοιο πλαίσιο, ανάμεσα στους βασικούς στόχους της εξωτερικής πολιτικής τέθηκε η παραπέρα ενίσχυση της οικονομικής και πολιτικής παρουσίας της χώρας στα Βαλκάνια και η στήριξη της «ευρωενωσιακής προοπτικής» των χωρών των Δυτικών Βαλκανίων, η υλοποίηση της ΝΑΤΟικής συμφωνίας των Πρεσπών με την... «πλήρη συμμόρφωση» της Βόρειας Μακεδονίας με τους όρους της, η διεύρυνση των αμερικανόπνευστων τριγώνων συνεργασίας με Κύπρο και Ισραήλ και Κύπρο και Αίγυπτο για τα Ενεργειακά, και φυσικά όλα αυτά με την «υψηλή εποπτεία» των ΗΠΑ, με τις οποίες ιεραρχείται η παραπέρα σύσφιξη των σχέσεων, μέσα και από την εμβάθυνση της στρατιωτικής συνεργασίας, όπως δείχνουν και οι συζητήσεις που είχε ο νέος υπουργός Εξωτερικών στις ΗΠΑ.
Αλλωστε, μέσα σε αυτό το πλαίσιο των ρόλων αμερικανοΝΑΤΟικού «μεντεσέ» που οδηγούν σε μεγάλους κινδύνους το λαό και επικίνδυνες «διευθετήσεις» σε βάρος των κυριαρχικών δικαιωμάτων της χώρας, εντάσσονται και οι ελληνοτουρκικές σχέσεις, με τον πρωθυπουργό να καλεί από το βήμα της Βουλής τον Πρόεδρο της Τουρκίας «να επιχειρήσουμε μια αμοιβαία προσέγγιση. Να κάνουμε μαζί ένα τολμηρό βήμα μπροστά» και τον υπουργό Αμυνας να δηλώνει την προσήλωση και της νέας κυβέρνησης στη διαδικασία των Μέτρων Οικοδόμησης Εμπιστοσύνης, ως «διαύλου επικοινωνίας» με την Αγκυρα, στην πραγματικότητα ως πλατφόρμα για να θέτει η τουρκική αστική τάξη όλες τις διεκδικήσεις της στο ευρύτερο ιμπεριαλιστικό παζάρι.

Ζ.



***
Και τα συγχαρητήρια του στον επειδή είπε ότι το στοίχημα είναι να προσελκύσουμε ξένες επενδύσεις... διαμορφώνεται σιγά σιγά η μεγάλη "φιλοεπενδυτική" οικογένεια...😜

/>

0:14
247 προβολές
ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟ «ΕΠΙΤΕΛΙΚΟ ΚΡΑΤΟΣ»
Νέες αντιδραστικές προσαρμογές στα ζητούμενα του κεφαλαίου
Δίνοντας συνέχεια στις αντιδραστικές αναδιαρθρώσεις των προηγούμενων κυβερνήσεων ώστε το αστικό κράτος να γίνει πιο αποτελεσματικό στην ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του κεφαλαίου, αλλά και πιο «ανθεκτικό» και εχθρικό απέναντι στις δίκαιες διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος, εγκαινίασε το αντιλαϊκό της έργο η κυβέρνηση της ΝΔ.
Με νομοσχέδιο που κατατέθηκε λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της Πέμπτης και το οποίο φέρει τον τίτλο «Επιτελικό Κράτος: Οργάνωση, λειτουργία και διαφάνεια της Κυβέρνησης, των Κυβερνητικών Οργάνων και της Κεντρικής Δημόσιας Διοίκησης», προωθούνται μια σειρά ρυθμίσεων που διαμορφώνουν μία πιο συγκεντρωμένη και σκληρή κρατική διοίκηση, ικανή να προωθεί χωρίς καμία καθυστέρηση σε όλους τους τομείς όλα όσα απαιτούνται για τη διαμόρφωση ενός περιβάλλοντος «φιλικού» προς τις επενδύσεις.
Στην ειδική έκθεση για τις συνέπειες του νομοσχεδίου αναφέρεται ακριβώς ότι για την «ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας και εμπιστοσύνης των επενδυτών στους κρατικούς θεσμούς, το βασικό ζητούμενο των επενδυτών είναι η ασφάλεια δικαίου, δηλαδή η εμπιστοσύνη στον κρατικό μηχανισμό και στον τρόπο παραγωγής και τροποποίησης της νομοθεσίας. Το δεύτερο ζητούμενο των επενδυτών είναι η αποφυγή γραφειοκρατικών αγκυλώσεων, ώστε να μπορούν να υπολογίσουν τον εκτιμώμενο χρόνο διεκπεραίωσης των εργασιών τους και να θέτουν χρονοδιαγράμματα που θα μπορούν να ακολουθηθούν με συνέπεια».
Στη βάση αυτών των «ζητούμενων» του κεφαλαίου (που είναι από χέρι εχθρικά για το λαό), όπως αναφέρεται στην αιτιολογική έκθεση, με το νομοσχέδιο «επέρχεται μια σειρά από θεσμικές τομές που αποσκοπούν στο να δημιουργήσουν τις αναγκαίες δομές για την αποτελεσματική λειτουργία του κρατικού μηχανισμού, ανεξαρτήτως πολιτικών εναλλαγών, στη βάση των καλύτερων διεθνών πρακτικών», όπως αυτές καθορίζονται από τις ιμπεριαλιστικές ενώσεις του κεφαλαίου, ΟΟΣΑ, ΕΕ κ.λπ., οι προτάσεις των οποίων λήφθηκαν υπόψη, όπως αναφέρεται, για τη διαμόρφωση του νομοσχεδίου.
Ετσι, στα 110 άρθρα του νομοσχεδίου συνοπτικά προβλέπεται η κωδικοποίηση στη νομοθεσία, με την επικαιροποίηση και μονιμοποίηση του αντιλαϊκού πλαισίου και των μνημονιακών νόμων, διαδικασία που είχε ξεκινήσει η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να επιτευχθεί η «μείωση της γραφειοκρατίας» για τις επενδύσεις και τους επιχειρηματικούς ομίλους.
Ενισχύεται ο ρόλος του υπουργικού συμβουλίου, ενώ διευρύνεται ο ρόλος του Κυβερνητικού Συμβουλίου Οικονομικής Πολιτικής (ΚΟΙΣΥΠ) και του Κυβερνητικού Συμβουλίου Εθνικής Αμυνας (ΚΥΣΕΑ). Ειδικά για το δεύτερο προβλέπεται ότι οι αρμοδιότητές του δεν θα περιορίζονται σε θέματα εθνικής άμυνας αλλά, όπως αναφέρεται στο άρθρο 5, «θα διαμορφώνει τη στρατηγική εθνικής ασφάλειας, λαμβάνοντας υπόψη την εξωτερική και αμυντική πολιτική», αλλά και την «πολιτική δημόσιας τάξης»... Ακόμα, θα λαμβάνει υπόψη «την πολιτική κυβερνοασφάλειας, ενεργειακής ασφάλειας» για να συντονίζει «παράλληλα τους εμπλεκόμενους φορείς»...
Εισάγεται ο θεσμός του υπηρεσιακού γενικού γραμματέα σε κάθε υπουργείο, ο οποίος θα προέρχεται από τον δημόσιο τομέα και θα είναι επιφορτισμένος με την επίβλεψη των δαπανών και της απόδοσης του προσωπικού του υπουργείου. Το έργο των υπουργείων θα παρακολουθείται επίσης από γενικούς γραμματείς οι οποίοι θα παρακολουθούν κυρίως την «οροφή» που θα πρέπει να μπαίνει στις δημόσιες δαπάνες, προκειμένου να εξασφαλίζονται η ρευστότητα και τα προνόμια των επιχειρηματικών ομίλων.
Το όλο σύστημα θα παρακολουθείται από την Προεδρία της Κυβέρνησης, οποία θα αποτελείται από 7 Γενικές Γραμματείες. Αξίζει να σημειωθεί ότι η Προεδρία της Κυβέρνησης έχει 440 θέσεις, από τις οποίες οι 110 θα είναι μετακλητοί υπάλληλοι. Οι θέσεις αυτές θα καλύπτονται είτε με διορισμό είτε «με απόφαση του πρωθυπουργού κατά παρέκκλιση κάθε άλλης διάταξης». Αυτό η κυβέρνηση στο νομοσχέδιο το χαρακτηρίζει... «τέλος της κομματικοποίησης», αφορά όμως κατά βάση τη «θωράκιση» του κρατικού μηχανισμού απέναντι στις διεκδικήσεις του εργατικού - λαϊκού κινήματος.
Προβλέπεται ακόμα η δημιουργία Εθνικής Αρχής Διαφάνειας, στην οποία θα ενσωματωθούν όλες οι δομές ελέγχου (Επιθεωρητές Δημόσιας Διοίκησης, Επιθεωρητές Υγείας, Επιθεωρητές Μεταφορών και Υποδομών, Γενικός Επιθεωρητής Δημόσιας Διοίκησης). Επικεφαλής της Αρχής θα είναι ένας διοικητής ο οποίος θα καταθέτει σχετικές εκθέσεις στη Βουλή για να υπάρχει «αξιολόγηση» κ.ά.
Η συζήτηση του νομοσχεδίου θα ξεκινήσει την ερχόμενη Δευτέρα, 29 Ιούλη, στην αρμόδια Επιτροπή της Βουλής, ενώ αναμένεται να έχει ψηφιστεί μέχρι τις 8 Αυγούστου.
   ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ
Συνεχίζει τις αντιδραστικές αλλαγές για κρατική διοίκηση ακόμα πιο εχθρική στο λαό
Σε σχόλιό του για το νομοσχέδιο της κυβέρνησης περί «επιτελικού κράτους», το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ τονίζει:
«Πίσω από τα παραπλανητικά συνθήματα της "αποτελεσματικότητας" και της "αποκομματικοποίησης", η κυβέρνηση της ΝΔ επιδιώκει να διαμορφώσει μια κρατική διοίκηση πιο συγκεντρωτική, πιο αφοσιωμένη στην εφαρμογή των αντιλαϊκών μέτρων, πιο ανθεκτική και εχθρική απέναντι στις λαϊκές ανάγκες και διεκδικήσεις, πιο φιλική απέναντι στις κάθε είδους απαιτήσεις του μεγάλου κεφαλαίου.
Στόχος είναι να διαμορφωθεί ένας πυρήνας ανώτερων κρατικών υπαλλήλων που θα εξασφαλίζει τη συνέχεια της αντιλαϊκής πολιτικής, ανεξάρτητα από την εκάστοτε πολιτική συγκυρία, την όποια κυβερνητική εναλλαγή, την παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα.
Συνεπώς, το νομοσχέδιο της κυβέρνησης για το "επιτελικό κράτος" όχι μόνο δεν συνιστά κάποια τομή, αλλά αντίθετα αποτελεί τη συνέχεια αντιδραστικών παρεμβάσεων και αλλαγών που είχαν γίνει τα προηγούμενα χρόνια από όλες τις κυβερνήσεις, τις οποίες διατηρεί και επεκτείνει. Πρόκειται για αλλαγές που είχαν και έχουν ως μοναδικό κριτήριο την προσαρμογή του αστικού κράτους στις σημερινές συνθήκες, με την άρση των όποιων εμποδίων στην προστασία των εργαζομένων, του περιβάλλοντος, της ζωής και υγείας του λαού.
Αυτός είναι και ο λόγος που η κριτική των άλλων κομμάτων, και κυρίως του ΣΥΡΙΖΑ, γίνεται σε επιμέρους ζητήματα και όχι στην ουσία του νομοσχεδίου». 
ΥΠΟΥΡΓΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
Προσήλωση και ταχεία υλοποίηση αναδιαρθρώσεων
Με ευρεία θεματολογία συνεδρίασε την Παρασκευή το απόγευμα το υπουργικό συμβούλιο, καθώς η κυβέρνηση επισπεύδει αναδιαρθρώσεις σε μια σειρά πεδία που ενδιαφέρουν άμεσα την οικονομία και την εξουσία του κεφαλαίου.
Καταρχάς εξουσιοδοτήθηκε ο υπουργός Δικαιοσύνης Κ. Τσιάρας να προτείνει στη Βουλή 3 υποψηφίους για τις θέσεις του προέδρου και του εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, επιλέγοντας μεταξύ των 6 αρχαιότερων - για κάθε θέση - ανώτατων δικαστών με βάση την επετηρίδα.
Αποφασίστηκε επίσης η κατάθεση του πρώτου φορολογικού νομοσχεδίου (κατατέθηκε το απόγευμα της Παρασκευής και αναμένεται να ψηφιστεί μέχρι την Τρίτη) με την πολυδιαφημισμένη μείωση του ΕΝΦΙΑ και τη ρύθμιση των 120 δόσεων, ενώ αντίστοιχη διάταξη περιλαμβάνεται και για τις ασφαλιστικές εισφορές, στο διυπουργικό νομοσχέδιο που θα κατατεθεί την προσεχή βδομάδα.
Κονιορτοποιώντας, εξάλλου, την απλή αναλογική, σε ό,τι αφορά την περιβόητη «κυβερνησιμότητα» των δήμων και των Περιφερειών θα προβλέπεται μεταξύ άλλων η «θέσπιση δυνατότητας σύμπραξης παρατάξεων στις οποίες περιλαμβάνεται υποχρεωτικά η παράταξη του δημάρχου ή του περιφερειάρχη, η εξασφάλιση πλειοψηφίας του δημάρχου και του περιφερειάρχη στην επιτροπή οικονομικών και σε όλα τα νομικά πρόσωπα ΟΤΑ Α' και Β' Βαθμού κ.ά.».
Παραπέρα, στο διυπουργικό νομοσχέδιο προβλέπεται η κατάργηση του ασύλου στα πανεπιστήμια και ιδρύεται «πραγματικό υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, για το μετασχηματισμό της δημόσιας διοίκησης και της οικονομίας της χώρας».
Τέλος, οι κυβερνητικές πηγές διαχέουν ότι ο πρωθυπουργός τόνισε στους υπουργούς πως «είναι αναγκαία η ταχύτατη υλοποίηση των μεταρρυθμίσεων και η πιστή προσήλωση στο κυβερνητικό πρόγραμμα», και σε αυτό το πλαίσιο τους ζήτησε «να τηρήσουν απαρέγκλιτα» τους προϋπολογισμούς των υπουργείων τους στους εναπομείναντες μήνες του 2019, που καταρτίστηκαν επί ΣΥΡΙΖΑ, και «να μην υπερβούν τα αυστηρά όρια των προβλεπόμενων δαπανών».
ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΣ
«Υπόσχεση» ενίσχυσης των καπιταλιστών της υπαίθρου
Ενταση του ρυθμού ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς και περισσότερη στήριξη στους καπιταλιστές του αγροτικού χώρου «υποσχέθηκε» ο πρωθυπουργός Κυρ. Μητσοτάκης, κατά την επίσκεψή του την Παρασκευή στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων, όπου συμμετείχε σε σύσκεψη με τον υπουργό Μ. Βορίδη και την υπόλοιπη πολιτική ηγεσία του υπουργείου.
Ο Κυρ. Μητσοτάκης, αφού μίλησε για τα «συγκριτικά πλεονεκτήματα» που διαθέτει ο εγχώριος πρωτογενής τομέας, αναφέρθηκε όπως και όλοι οι προκάτοχοί του στην «υπεράσπιση των εισοδημάτων» των Ελλήνων αγροτών - χωρίς φυσικά καμία αναφορά σε όσα επιβαρύνουν το κόστος παραγωγής των αγροτών - αλλά μέσα από τις διαπραγματεύσεις για τη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, χρήματα που κατευθύνονται ακριβώς για να επιταχυνθούν οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και σε αυτόν τον τομέα, τις οποίες ο πρωθυπουργός παρουσίασε με το περιτύλιγμα της «μετάβασης σε μια έξυπνη γεωργία, η οποία θα σέβεται το περιβάλλον και θα αυξάνει και την προστιθέμενη αξία των ελληνικών προϊόντων».
Παράλληλα, ο νέος νόμος για τους αγροτικούς συνεταιρισμούς, όπως είπε, θα βρίσκεται μεταξύ των πρώτων δέκα νομοσχεδίων που θα ψηφίσει η κυβέρνηση, με σκοπό «να κάνουμε τη συνεργασία των αγροτών, τις Ενώσεις Παραγωγών, τα νέα συνεταιριστικά σχήματα πιο εύκολα, λιγότερο γραφειοκρατικά και να τους δώσουμε και τα απαραίτητα φορολογικά κίνητρα, ώστε να ενθαρρύνουμε τους αγρότες να συνεργάζονται μεταξύ τους».
Πίσω από την παραπάνω τοποθέτηση του πρωθυπουργού κρύβεται η πρόθεση της κυβέρνησης να προωθήσει περαιτέρω τη μετεξέλιξη των αγροτικών συνεταιρισμών σε επιχειρηματικά σχήματα με μεγαλομετόχους και μια τεράστια μάζα παραγωγών - μελών που θα προμηθεύουν πρώτη ύλη έναντι εξευτελιστικών τιμών.
Τέλος, επανέλαβε όσα πρόσφατα είχε υποστηρίξει ο αρμόδιος υπουργός Μ. Βορίδης, σχετικά με την αντιμετώπιση των «παράνομων ελληνοποιήσεων», λέγοντας ότι οι αρμόδιοι ελεγκτικοί φορείς «θα αντιμετωπίσουν το πρόβλημα αυτό στη ρίζα του», προσθέτοντας ότι «γνωρίζουμε πώς λειτουργούν τα κυκλώματα και θα τα αντιμετωπίσουμε», δηλώσεις που έχουν γίνει αμέτρητες φορές κατά το παρελθόν από αστικές κυβερνήσεις διαφόρων αποχρώσεων, παρ' όλα αυτά το φαινόμενο - το οποίο συντελεί και αυτό στην καθήλωση ή και μείωση των τιμών παραγωγού - διογκώνεται χρόνο με τον χρόνο.